#Lijn32:

In dit onderzoek wordt bekeken welke morele boodschappen over de Nederlandse multiculturele samenleving tot uitdrukking komen in de narratieven van de dramaserie Lijn 32 en hoe kijkers hierop reflecteren in de virtuele Twitter-gemeenschap van #Lijn32. De morele boodschappen over de Nederlandse multiculturele samenleving kan onderverdeeld worden in vijf morele discoursen: werkethiek, uitsluiting, vrijheid van meningsuiting, de islamisering van Nederland / nationalisme, en vooroordelen. Duidelijk wordt dat binnen deze discoursen twee morele perspectieven voor zowel de kijkers als personages onderscheiden kunnen worden: die van de blank-Westerse Nederlander en die van ‘de (buitenl)ander’. Waar van de blank-Westerse Nederlander een actieve verandering van gedrag wordt verlangd, krijgt ‘de (buitenl)ander’ een reactieve verandering opgelegd. Vanuit Foucault’s (1976) begrip van een discours wordt duidelijk dat de niet-blank-Westerse Nederlander beschouwd kan worden als de onderdrukte groep: duidelijk wordt dat deze groep personages in Lijn 32 in een positie zijn neergezet waarin zij wat er met hen gebeurd moeten ondergaan, minder mogelijkheden hebben en reactief moeten veranderen. Alle morele boodschappen in de vijf morele discoursen kunnen uiteindelijk gededuceerd worden naar een voor zowel de blank-Westerse Nederlander als ‘de (buitenl)ander’ geldende morele boodschap van de makers van de serie: zoek verbinding met elkaar, werk samen, wees niet bang voor elkaar en accepteer elkaars aanwezigheid en verschillen. Het blijkt echter dat de makers van Lijn 32 de stereotypische machtsverhoudingen binnen de discoursen niet doorbreken en daarmee eigenlijk falen in het overbrengen van de boodschap. Met betrekking tot reflectie op de gevonden morele boodschappen door kijkers in de virtuele Twitter-gemeenschap van #Lijn32, wordt er vooral niet op de boodschappen gereflecteerd. De virtuele gemeenschap is een ruimte waarin kijkers een eenzijdige monoloog voeren over wanneer zij Lijn 32 gaan kijken, onder welke omstandigheden zij dat doen, met wie zij dat doen en wat zij van de serie vinden. Zij lijken de boodschappen uit de serie echter wel te herkennen. Er blijkt een drietal discoursen te ontdekken: die van de gesloten-, banale- en extatische kosmopoliet. Toevalligerwijs kunnen de personages van Lijn 32 ook in deze drie vormen van kosmopolitisme ingedeeld worden. Binnen deze discoursen blijkt dat kijkers de boodschappen van de serie respectievelijk in zijn geheel of deels verwerpen, óf deze juist omarmen.