Duurzaamheid in Packaging

Duurzaamheid is een steeds sterker groeiende trend onder bedrijven in de 21ste eeuw. In Our Common Future, een rapport gepubliceerd door de World Commission on Environment and Development (WCED) in 1987, werd voor het eerst de term duurzame ontwikkeling gedefinieerd. “Development which meets the needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their own needs” (WCED, 1987) Duurzaamheid behelst drie verschillende dimensies: ecologisch, sociaal en economisch (Farell & Hart, 1998). Elk van deze dimensies kent een systeem met eigen drijfveren en doelstellingen (Van Passel et al, 2004). Duurzaamheid voor de samenleving is een vanzelfsprekend thema geworden en voor veel grote bedrijven betekent dit zowel verantwoordelijkheid als kansen. De verantwoordelijkheden liggen op het gebied van het ethisch produceren en ervoor zorgen dat de productie en de producten niet ten koste gaan van mens en milieu. Kansen zijn er als duurzame ontwikkeling wordt geïntegreerd in het bedrijfsproces. Het biedt dan kansen als het gaat om het inspelen op consumentenbehoeften, het reduceren van kosten en waardecreatie voor zowel de samenleving in het algemeen als de specifieke de stake - en shareholders (White, 2009). Packaging speelt een centrale rol in het proces van duurzame ontwikkeling. Packaging is echter een essentieel middel in distributie, marketing en de uiteindelijke consumptie waardoor er grote uitdagingen bestaan als het gaat om een duurzame ontwikkeling van packaging. Veranderend consumentengedrag en ontwikkelingen in de distributie zijn voorbeelden van trends die invloed hebben op nieuwe packaging formats en technologieën die haaks staan op duurzaamheid (James et al, 2005).