Ruimte bieden én richting geven

Gebiedsontwikkeling bevindt zich in een periode waarin groei en geld niet meer vanzelfsprekend is en bestaande aanpakken niet meer blijken te werken. Vele gebiedsontwikkelingen stagneren maar tegelijkertijd is er een continue ambitie om de stad te transformeren. Bij veel praktijken bestaat de overtuiging dat gebiedsontwikkeling kleinschaliger, flexibeler en meer gericht moet zijn op de afnemer van vastgoed. Er wordt op dit moment veel geëxperimenteerd met een vernieuwende aanpak, andere samenwerkingsvormen, nieuwe plandocumenten en nieuwe instrumenten. Een leidende strategie hierin is echter nog niet zichtbaar. Dit onderzoek gaat er vanuit dat de actuele context van gebiedsontwikkeling vraagt om een aanpak van gebiedsontwikkeling die, meer dan in het verleden, kan inspelen op actuele ontwikkelingen en meer ruimte geeft aan het particuliere en private initiatief. Een volkomen adaptieve aanpak waarbij slechts initiatieven worden gefaciliteerd lijkt echter niet optimaal. Er blijkt een brede wens tot het “opschalen” van initiatieven om zo synergie en samenhang te creëren, deze initiatieven te koppelen aan publieke ambities en doelen, (rechts)zekerheid te bieden aan particuliere en private belanghebbenden en zo de realisatiekans van een gebiedsontwikkeling te vergroten.