Er zijn in de huidige praktijk van gebiedsontwikkeling twee rollen van de overheden te onderscheiden, een kader stellende en een initièˆrende. De vraag is natuurlijk of deze twee rollen in het stadsontwerp niet gecombineerd kunnen worden. Zou het mogelijk zijn om de kaders zo te stellen dat er ruimte genoeg is voor privaat initiatief, en dat meerdere initiatieven gezamenlijk een structuur vormen die nieuwe initiatieven en/of investeringen aantrekken? De eerste vraag die opkomt na het voorgaande is dan: hoe kunnen we met zo weinig mogelijk kaders zo effectief mogelijk het stadsontwerp sturen? Zo weinig mogelijk om niet te krachtig te interfereren met private belangen, je als stadsontwerper bescheiden op te stellen en effectief, om initiatief niet alleen te frustreren maar ook om tot een stedenbouwkundige structuur te komen die de stad aantrekkelijk maakt om te wonen en te werken.