Efficiëntie in het terugdringen van CO2 uitstoot in het Nederlandse wagenpark

Een van de redenen voor de groeiende aandacht voor duurzamere productie en consumptie in Nederland is de alsmaar groeiende zorg over het zogenaamde broeikaseffect. Het broeikaseffect houdt in dat stralingswarmte van de zon de aarde niet meer kan verlaten doordat de zogenaamde broeikasgassen, waarvan de belangrijkste is, als een soort deken in de atmosfeer drijven en deze stralingswarmte niet doorlaten. CO2 wordt vooral uitgestoten bij het gebruik van fossiele brandstoffen maar een andere belangrijke oorzaak van de verhoogde concentratie in de atmosfeer is de ontbossing (Perman et al, 2003). Het gevolg is dat de aarde langzaam opwarmt met als gevolg dat bijvoorbeeld de ijskappen boven de Noordpool en gletsjers zouden kunnen smelten met hierop volgend weer een stijgende zeespiegel waar een land als Nederland relatief veel last van zou hebben. Door deze groeiende aandacht in een aantal regelingen in de Nederlandse belastingwetgeving geïntroduceerd om de het gebruik van duurzame consumptie en productiemiddelen te bevorderen. Een voorbeeld hiervan is de milieu investeringsaftrek voor nieuwe bedrijfsmiddelen die in het belang zijn van de bescherming van het Nederlandse milieu (Stevens, 2009). Een van de andere belastingvoordelen op duurzame consumptiegoederen dit keer, is de BPM en motorrijtuigenbelastingkorting die men kan ontvangen indien een auto onder een bepaalde grens van het aantal uitgestoten gram CO2 per gereden kilometer zit. De vraag die hierbij rijst is de volgende: Is de manier waarop het Nederlandse belastingstelsel ´zuinige´ auto´s bevoordeeld een economisch efficiënte in relatie tot de besparing in CO2 uitstoot? Doel van dit onderzoek is dus de verhouding te onderzoeken tussen de belastingbesparingen voor de consument (of kostenpost voor de samenleving als geheel) voor het rijden van een ´schone´ personenauto en de vermindering van de uitstoot van het broeikasgas CO2. In die zin is het een kosten/baten analyse met als kosten de totale belastingbesparing voor consumenten voor ´schone´ personenauto’s (gezien als kosten voor de samenleving in de verminderde belastingopbrengsten) en als baten de besparing in CO2 uitstoot uitgedrukt in monetaire termen. Schoon in dit verband betekent niets meer en minder dan een beoordeling op het aantal gram CO2 uitstoot per gereden kilometer. In dit paper wordt het woord schoon vaak tussen aanhalingstekens geplaats omdat bijvoorbeeld de uitstoot tijdens de productie van de als ´schoon´ bestempelde modellen niet is meegenomen in de analyse.