Organiseren van sturing op stedelijke gebiedsontwikkeling

De tijd van het stellen van hoge ambities en actieve sturing van de gemeentelijke overheid via grootschalige voorinvesteringen in stedelijke gebiedsontwikkelingen is goeddeels voorbij. De regie moet meer uit handen worden gegeven zonder zelf investeringen over te nemen. Er zal daarbij ruimte moeten worden gecreëerd voor (nieuwe) partijen om investerend vermogen los te krijgen en zodoende de ontwikkeling van de stad mogelijk te maken. Toch blijft sturing vanuit de overheid gewenst om maatschappelijke doelstellingen te kunnen verwezenlijken. Nieuwe vormen van sturing zijn daarmee noodzakelijk. In dit onderzoek wordt antwoord gegeven op de volgende hoofdvraag: “Hoe kan een dienst stedelijke ontwikkeling zo worden georganiseerd dat zij in staat is om op een flexibele, maatwerkgerichte wijze sturing te geven op stedelijke gebiedsontwikkelingen en welke competenties van haar medewerkers die betrokken zijn bij stedelijke gebiedsontwikkeling zijn bij dit organiseren van belang?” Het antwoord zit voornamelijk in het als organisatie - maar ook van haar medewerkers die werkzaam zijn in het veld van stedelijke gebiedsontwikkeling - leren kijken vanuit een meer complexiteitserkennend perspectief. Het draait dan om het ontwikkelen van zelforganiserend vermogen, meer pluriformiteit binnen de organisatie toelaten om te kunnen voldoen aan de tijdelijkheid en unieke karakter van de specifieke ontwikkeling en het daarbij durven openstellen van de eigen organisatiegrenzen om tot verbindend vermogen te kunnen komen met andere (nog onbekende) partijen.