Een unieke belevenis

Steden kunnen door strategisch te investeren in transformatiegebieden hun identiteit en daarmee hun concurrentiepositie versterken. De overgang van het industriële naar het post-industriële tijdperk in de afgelopen decennia heeft zijn sporen in de stad achtergelaten, met name in de traditionele industrie- en havensteden. De veranderingen hebben consequenties voor de stedelijke morfologie. De economische bloeigebieden van weleer zijn in de stad in onbruik geraakt. Fabrieksgebouwen, pakhuizen, transportknooppunten en bedrijfsterreinen, die bij een vorige fase van de maatschappelijke ontwikkeling horen, verdwijnen van het toneel. In deze verwaarloosde en grotendeels desolate gebieden, concentreren zich nu vaak activiteiten die in de rest van de stad ongewenst zijn (zoals prostitutie, illegale handel) of die elders geen voet aan de grond kunnen krijgen (zoals broedplaatsfuncties). Deze gebieden hebben een slechte naam en worden als onveilig ervaren. Ze staan bij de stedeling te boek als ‘no go-areas’.