Tijdloos leven

Met het oog op de vergrijzing zijn nieuwe, op sociaal-culturele kernwaarden gebaseerde woonmilieus noodzakelijk. Dat is de belangrijkste probleemstelling in mijn scriptie Tijdloos leven. De insteek in mijn studie gaat daarmee verder dan wat in de Nederlandse vastgoedpraktijk gebruikelijk is. De geconstateerde discrepanties in woningvraag en aanbod voor senioren wordt veelal eerst te lijf gegaan met technische oplossingen en aanpassingen voor woningen. Of de oplossingen worden gericht op zorg. In mijn optiek zijn de oplossingen veelal sectoraal ingestoken, terwijl de primaire kansen liggen in een integrale aanpak. In die integrale aanpak is aandacht voor een groter schaalniveau, dat van het leefmilieu, een vereiste. Kijkend naar senioren en woonmilieus die georganiseerd zijn met het specifieke oog op attractiviteit voor die doelgroep dan constateer ik dat op dit gebied nog niet heel veel keus is. In mijn optiek zijn dergelijke attractieve woonmilieus wel nodig om de senior van straks meer keuzemogelijkheden te bieden, en om de senior van straks te stimuleren zichzelf te blijven ontplooien voor onze maatschappij. Daarbij wil de senior wel oud worden, maar niet oud zijn. De term ‘Tijdloos leven’ verbeeldt dit als een combinatie van ‘bij de tijd zijn en eigentijds’ en je tegelijkertijd niet met leeftijden bezig willen houden.