Krakers in gebiedsontwikkeling

Re-urbanisatie van steden vraagt om ruimte in of nabij de stad om de nieuwe stadsbewoners te huisvesten. Voormalige haven- en industriecomplexen zijn in potentie zeer geschikt om deze reurbanisatie te verwezenlijken. De locaties zijn goed ontsloten en liggen vaak midden in, of vlak tegen de stadskern aan. Omdat deze gebieden een slecht imago hebben en er grote investeringen nodig zijn om de gebieden klaar te maken voor bewoning, staan deze locaties vaak onderaan de lijst van voorkeurslocaties van gemeenten en projectontwikkelaars. Het is niet eenvoudig om vanuit het niets een dergelijk gebied op de kaart te zetten. Krakers bieden een ongevraagde oplossing voor dit probleem. Doordat de krakers de oude en verlaten gebouwen in de transformatiegebieden illegaal weer bewoonbaar maken en hierin investeren, brengen zij een proces van gentrification op gang. Bij het ontwikkelen van een transformatiegebied is een slecht imago een belemmerende factor. Als men in staat is om het imago van negatief om te buigen in positief dan heeft dit ook een positief effect op waardecreatie van de grond in het gebied. In deze scriptie wordt gezocht naar een antwoord op de vraag of, en in welke mate, krakers een bepalende rol hebben inzake imagoveranderingen in transformatiegebieden. In de scriptie wordt eerst de huidige kraakbeweging onderzocht. Interessant te weten is of krakers op basis van ideologie onder te verdelen zijn in verschillende groepen en op welke wijze deze groepen in de stad handelen. Vervolgens wordt onderzocht wanneer de invloed van krakers in het gebiedsontwikkelingsproces, het grootst is. Tenslotte wordt onderzocht welke factoren van belang zijn bij het beïnvloeden van het imago van een gebied.