Zoeken naar nieuwe wegen

Het onderwerp van dit scriptieonderzoek heeft betrekking op het formele, publieke proces waarin stedelijke gebiedsontwikkelingen tot stand komen. Overheden, bestuurders en samenleving worden in dat proces veelvuldig geconfronteerd met (ver)trage(nde) processen, slepende juridische procedures, kostenverhogende maatregelen en ongewenste maatschappelijke onrust. Terwijl het doel juist is om adequaat, efficiënt en effectief in de behoeften van de samenleving te voorzien. De oorsprong van de geschetste problematiek is gelegen in de continu toenemende (inhoudelijke) complexiteit van de opgaven zelf. Maar tegelijkertijd neemt ook de complexiteit van de maatschappelijke context toe: trends in de samenleving leiden ertoe dat aan de legitimiteit van (publieke) besluiten steeds meer belang wordt toegekend. Er moeten nieuwe wegen gezocht worden om ondanks deze meervoudige, zichzelf opstuwende complexiteit, toch op aanvaardbare wijze tot besluitvorming over stedelijke gebiedsontwikkelingen te komen. De adviezen van de commissies Elverding (2008), Dekker (2008) en Tops (2008) en van professor De Zeeuw (2009) hebben elk een eigen invalshoek, maar hebben gemeen dat zij een weg zoeken om de complexiteit beheersbaar te houden of te maken. In het bijzonder het advies van Elverding zet momenteel de toon in het maatschappelijk debat over de wijze waarop de besluitvorming tot stand zou moeten komen, de andere drie adviezen zijn hier nauw aan verwant. Het ontbreekt echter nog aan een visie waarop deze adviezen kunnen doorwerken op stedelijke gebiedsontwikkelingen, en daarmee aan een antwoord op de vraag in hoeverre met een geïntegreerde toepassing van deze adviezen, het verloop en de uitkomst van het proces van stedelijke gebiedsontwikkelingen beïnvloed kan worden.