Meer kleur in de GGZ

Samenvatting De aanleiding voor dit onderzoek is de huidige situatie in de GGZ wat betreft allochtone groepen. Een audio fragment van de NOS laat zien dat de bereikbaarheid van de GGZ onder allochtonen (jongeren) nog niet optimaal is. Hieruit volgt de vraagstelling van dit onderzoek: wat zijn de verschillen in zorggebruik binnen de GGZ tussen Marokkanen en Surinamers enerzijds en Nederlanders anderzijds, met zowel een lage – als hoger opleiding, en hoe kunnen deze verschillen worden verklaard? Om de vraagstelling te onderzoeken worden verschillende manier van dataverzameling toegepast, namelijk literatuuronderzoek, kwantitatief – en kwalitatief onderzoek. Achtergrond Uit het literatuuronderzoek komt naar voren dat allochtonen een ‘inhaalslag’ maken in de Nederlandse GGZ. Het percentage allochtonen is de afgelopen jaren flink toegenomen. Ondanks de toename, is het aandeel autochtonen ten opzichte van het aandeel allochtonen nog steeds groter in de GGZ. Allochtonen maken dus minder gebruik van mentale zorg (zorg uit de GGZ). Tevens hebben allochtonen een groter risico op het krijgen van psychische ziekten ten opzichte van autochtonen, door bijvoorbeeld discriminatie, levensstijl, sociaal netwerk en eenzaamheid. Hieruit valt te concluderen dat zij meer behoefte moet hebben aan mentale zorg. Hiervoor moet de cliënt zich wel ziek voelen (‘illness’). De ziekte-ervaring van de cliënt is bepalend voor het zorggebruik, ondanks dat men een psychische ziekte heeft (‘disease’). Andere onderzoeken laten zien dat de verschillen in behoefte aan zorg minder groot zijn tussen etnische groepen. Vooral bij de allochtonen bestaat een kloof tussen zorggebruik en zorgbehoefte. Maar welke determinanten hebben naast zorgbehoefte nog meer invloed op zorggebruik? Het model van Andersen verklaart het zorggebruik aan de hand van drie determinanten, namelijk behoefte aan zorg, neiging tot zorg en mogelijkheid tot zorg. De determinanten die invloed hebben op het zorggebruik in de GGZ worden in het model van Andersen toegepast, waarbij bepaalde determinanten het zorggebruik positief – en andere negatief beïnvloeden. Zorgbehoefte: het risico op psychische ziekten is al eerder besproken. Daarnaast zien steeds meer allochtonen en hun sociale omgeving de ernst van de klachten in. Het verschil tussen ‘illness’ en ‘disease’ is hierbij belangrijk. Neiging tot zorg: heersende taboes en stigma over psychische ziekten kunnen het zorggebruik beperken. Bovendien twijfelen allochtonen aan de effectiviteit van de GGZ. Dit alles kan leiden tot sociale hulp of zelfhulp. In allochtone culturen wordt veel waarde gehecht aan het oplossen van klachten binnen de familie. Mogelijkheid tot zorg: kennis over het zorgstelsel neemt langzaam toe onder de allochtone burgers. Bovendien hoeven burgers in Nederland geen financiële barrières te ondervinden. Desondanks hebben allochtonen nog wel te maken met culturele barrières, zoals cultuurverschillen tussen arts en cliënt. Methoden Om deze gegevens te bestuderen worden statistische analyses (Tweede Nationale Studie) gedaan om de kwantitatieve gegevens omtrent zorggebruik te onderzoeken. Tevens worden interviews afgenomen om de verschillen in zorggebruik te verklaren. De interviews vinden bij Marokkaanse – en Surinaamse vrouwen plaats. Resultaten Uit de gegevens blijken geen significante verschillen te zitten tussen Marokkanen, Surinamers en Nederlanders (p>0.05). Uiteindelijk wordt 4,3% van de variantie verklaard door de determinanten (opleidingsniveau, geslacht, etniciteit en leeftijdsklassen), waarbij etniciteit niet mag worden aangenomen (p>0.05). Deze determinanten corrigeren het zorggebruik. De antwoorden van de Surinaamse – en Marokkaanse respondenten verschillen regelmatig van elkaar. Daarnaast hebben de hoger – en lager opgeleiden mede andere gedachtes over de determinanten. Dit wordt echter in de resultaten vermeld. De determinanten die onder de behoefte vallen, kunnen het zorggebruik positief beïnvloeden. De allochtone respondenten geven aan dat zij uiteindelijk mentale hulp zoeken, wanneer de klachten erger worden. Het onderscheid tussen ‘disease’ en ‘illness’ blijft hierbij belangrijk. De respondenten zijn bekend met de determinanten die onder neiging vallen, zoals stigma, taboes, sociale hulp, kwaliteitservaring en zelfhulp. De meeste respondenten twijfelen niet aan de effectiviteit van de GGZ, terwijl de literatuur daar wel nadruk op legt. Daarnaast komen alternatieve geneeswijzen veel aan bod. Tot slot hebben financiële barrières weinig invloed op de verschillen in zorggebruik, terwijl kennisachterstand nog wel een rol kan spelen. Culturele barrières kunnen wel leiden tot minder zorggebruik onder de allochtonen. Conclusie, discussie en aanbevelingen In de conclusie worden de resultaten uit het literatuur onderzoek vergeleken met de resultaten uit het kwantitatieve – en kwalitatieve onderzoek. In de discussie worden mogelijke verklaringen gevonden om de zwakheden van het onderzoek en de verschillen in resultaten te verklaren. Uiteindelijk komen aanbevelingen tot stand op het gebied van beleid en nader onderzoek. Summary The motivation for this thesis is the current situation concerning ethnic minorities in the Dutch mental healthcare. An audio fragment of the NOS shows us that the accessibility of the mental healthcare for (young) ethnic minorities is at present suboptimal. The main question of this thesis is: ‘what are the differences in the use of mental healthcare between Moroccans, Surinamese and Dutch people with different education levels and how can these differences be explained?’ Quantitative, qualitative and literature research are used to examine the main question. Background The literature shows us that ethnic minorities that make use of the Dutch mental healthcare are ‘catching up’ with the native Dutch people. The percentage of ethnic minorities making use of Dutch mental healthcare has increased significantly the last couple of years. Despite this growth, the amount of ethnic minorities is still much less than the amount of Dutch people. It may be concluded that ethnic minorities make less use of mental care. Ethnic minorities have a larger risk to get mental diseases, because of their lifestyle, discrimination, social network and solitude. This larger risk suggests that ethnic minorities have more need for mental care. The difference between illness (feeling sick) and disease (being sick) is an important factor in the use of care. Especially with ethnic minorities there is a gap between the use of mental care and the need for mental care. The question remains which determinants, besides the need for care, also influence the use of care? The model of Andersen explains the use of care with three determinants; need for care, predisposing factors and enabling factors. The determinants that influence the use of mental care are applied in the model of Andersen. Some of these determinants have a positive and other a negative influence on care use. Need for care: the risk of getting a mental disease is already discussed. Beside the risk of getting a mental disease, we see that ethnic minorities and their social environment are increasingly taking the symptoms of mental diseases more seriously. The difference between illness and disease is important for this phenomenon. Predisposing factors: these factors are about the tendency to use care. Current taboos and stigma around mental diseases can limit the use of care. Furthermore, ethnic minorities are sceptical about the effectiveness of the mental healthcare. These factors can lead to social help or self-help. In foreign cultures it is highly valued to resolve problems within the family. Enabling factors: these factors are about the accessibility to the use of care. Knowledge about the healthcare system is slowly increasing under ethnic minorities in the Netherlands. Beside Dutch civilians do not have financial barriers. Despite this, ethnic minorities still have to face cultural barriers like cultural differences between doctor and patient. Methods Statistical analysis are used to research the quantitative data about the use of care. Moroccan and Surinamese women were also be interviewed to provide more explanations about the differences in the use of care. Results The data shows us that there are no significant differences in use of metal healthcare found between Moroccans, Surinamese and Dutch people (p>0,05). 4.3% of the variance in the use of care is explained by the determinants (education level, gender, ethnicity and age classes). Only ethnicity is not significant (p>0,05). These determinants correct the use of care. The answers of the Surinamese and Moroccan respondents differ from one another. In addition, there are also differences in the thoughts about the determinants between respondents with a higher education level and a lower education level. Almost all of the determinants from the literature research were discussed. Determinants that determine the need for care can positively affect the use of care. The i ethnic minority respondents indicate that they eventually seek mental care when symptoms worsen. The distinction between illness and disease is still very important. All of the respondents are familiar with the determinants that determine the possibility to the use of care like stigma, taboos, social help, quality experience and self-help. Most respondents do not doubt the effectivity of the mental health care. This is in contrast with the literature, that says that ethnic minorities do doubt the effectivity. In addition, ethnic minority respondents indicated that they tend to use alternative therapies. Finally, financial barriers do not have a lot of influence on the differences in use of care, while a knowledge gap still may play a role in these differences. Conclusion, discussion and recommendations In the conclusion the results of the literature are being compared with the results of the qualitative and quantitative research. In the discussion possible explanations are postulated to explain the weaknesses of the thesis and differences between results. Final recommendations are made in the area of policy and further research.