Zelfzedzaamheid in teams van in de langdurige zorg

Samenvatting Doelstelling en vraagstelling: Het doel van dit onderzoek is om de bijdrage van een teameffectiviteitsmodel aan de zelfwerkzaamheid van teams in de langdurige zorg te beschrijven. De probleemstelling luidt: “In hoeverre dragen de elementen van het teameffectiviteitsmodel van Schouten et al. (2007) bij aan de zelfwerkzaamheid van teams in de langdurige zorg?” Methoden: De dataverzameling heeft plaatsgevonden bij Middin. Dit is een organisatie voor gehandicapten- en ouderenzorg in Zuid-Holland met ongeveer 3200 medewerkers en 4000 cliënten. Binnen deze organisatie is recentelijk het concept zelfwerkzame teams geïntroduceerd en wordt gewerkt met een teameffectiviteitsmodel (binnen de organisatie wordt het begrip ‘teamdoelmatigheidsmodel’ gehanteerd). Het onderzoek is gebaseerd op zowel kwalitatieve als kwantitatieve data. De kwalitatieve data zijn verkregen door middel van documentenonderzoek binnen de organisatie. De kwantitatieve data zijn verkregen door het uitzetten van digitale vragenlijsten onder medewerkers van Middin die het teameffectiviteitsmodel ingevoerd hebben in hun team. Resultaten en conclusie: Uit de onderzoeksresultaten is gebleken dat de verschillende elementen van het teameffectiviteitsmodel niet allemaal afzonderlijk op een (significant) positieve manier bijdragen aan de zelfwerkzaamheid van teams. Het vaststellen van duidelijke werkafspraken en procedures binnen een team heeft namelijk geen (significant) positief effect op de zelfwerkzaamheid van teams. De resterende vier elementen, (inspirerende missie, gezamenlijk opgestelde doelen, duidelijke verdeling van taken en goede onderlinge verhoudingen) leveren wel een (significante) positieve bijdrage aan de zelfwerkzaamheid van teams. Tevens hebben de resultaten van dit onderzoek aangetoond dat coachend leiderschap (naast de elementen van het teameffectiviteitsmodel) een (significante) positieve bijdrage levert aan de zelfwerkzaamheid van teams. Summary Aim and main question: The aim of this research is to describe the contribution of a team effectiveness model to the team's capability of self managing in long-term care. The main question is: "To what extent do the elements of the teameffectiviteitsmodel of Schouten et al. (2007) contributes to team’s capability of self managing in long-term care?" Methods: Data collection took place within Steinmetz | de Compaan. This is an organization for disabled persons and elderly care in Zuid-Holland (the Netherlands) with about 3200 employees and 4000 clients. The organization has recently introduced the concept of self managing teams and they use the team effectiveness model as an instrument to increase the team's capability of self managing. The research is based on both qualitative as quantitative data. The qualitative data is obtained through research of documents within the organization. The quantitative data is obtained through plotting digital questionnaires among the employees of Middin who used the team effectiveness model. Results and conclusion: The research findings showed that not all the different elements of the team effectiveness model separately contribute on a (significant) positive way to the team’s capability of self managing. The agreement of clear working arrangements and procedures within a team has no (significant) positive effect on the team’s capability of self managing. The remaining four elements (inspiring mission, jointly established goals, clear distribution of tasks and good mutual relations) have a (significant) positive effect to the team’s capability of self managing. The results of this research showed also that coaching leadership (in addition to the elements of the team effectiveness model) has a (significant) positive contribution to the team’s capability of self managing.