Coachende leiders op afstand; invloed op de veiligheidsattitude van teams in de langdurige zorg

Samenvatting Het doel van dit onderzoek is om in kaart te brengen welke invloed coachend leiderschap heeft op de veiligheidsattitude van de teams in de langdurige zorg. Daarnaast wordt onderzocht of de afstand tussen de leidinggevende en de teams invloed heeft op deze relatie. Hiermee wordt de veiligheid in de langdurige zorg onder de aandacht gebracht. Bij het onderzoek zijn 64 teams uit negen verschillende langdurige zorginstellingen betrokken. Uiteindelijk hebben 61 teams deelgenomen aan het onderzoek. De data voor het onderzoek zijn met behulp van een gevalideerde vragenlijst verzameld. Met deze vragenlijst is de veiligheidsattitude van de teams gemeten, is het coachende gedrag van de leidinggevende door de respondenten beoordeeld en is de afstand tussen de leidinggevende en de teams, in de vorm van de ruimtelijke afstand en de ervaren interactie frequentie, in kaart gebracht. Op basis van de theorie werd verwacht dat coachend leiderschap een positieve invloed zou hebben op de veiligheidsattitude van de teams. Coachende leiders zouden namelijk door het adviseren van de teamleden bij het reflecteren op problemen en het zoeken naar oplossingen, de teamleden kunnen helpen om een sfeer te creëren waarin fouten bespreekbaar worden gemaakt en veiligheidskwesties besproken kunnen worden. De afstand tussen de leidinggevende en de teamleden, zowel de ruimtelijke afstand als de ervaren interactie frequentie, zouden een modererende invloed hebben op deze relatie. De resultaten van de regressie analyse laten zien dat coachend leiderschap daadwerkelijk een positieve invloed heeft op de veiligheidsattitude van de teams. De verwachting dat deze relatie beïnvloed zou worden door de afstand tussen de leidinggevende en de teamleden is echter verworpen. Op basis van dit onderzoek kan daarom geconcludeerd worden dat coachend leiderschap nodig is om de veiligheidsattitude van de teams in de langdurige zorg te verbeteren. Vervolgonderzoek zou zich daarom meer kunnen richten op de manier waarop coachend gedrag van leidinggevende geoptimaliseerd kan worden. Verder kan geconcludeerd worden dat de afstand tussen leidinggevende en de teams geen modererende invloed heeft op het effect van coachend leiderschap op de veiligheidsattitude. Vervolgonderzoek zou zich meer kunnen richten op de invloed van afstand op leiderschap, waarbij afstand op een indirecte wijze de veiligheidsattitude kan beïnvloeden. Summary The aim of this study is to examine the influence of coaching leadership on the safety attitude of teams in long-term care. Furthermore it was examined whether the distance between the leadership and the teams moderates this relationship. This research gives attention to the safety in long-term care settings. The sample in this study consisted of sixty-four teams from nine different long-term care settings. Ultimately, 61 teams participated in the study. The data was gathered by using a validated questionnaire. This questionnaire was used to evaluate to what extent the teams had a safety attitude, to which their superior used coaching behavior plus how they evaluate the distance, in the form of the spatial distance and the experienced interaction frequency, between the leadership and the teams. The expectations were that a more coaching leadership style would positively affect the safety attitude of the teams. Coaching leaders can support the team members to create an atmosphere in which mistakes made negotiable and safety issues can be discussed, if they advised the team members by reflecting on problems and seeking solutions. Furthermore, it was expected that the distance between the superior and the team members, both the spatial distance as the experienced interaction frequency, would act as a moderator on this relationship. The results of the regression analyses revealed that developing coaching leadership positively affects the safety attitude of the teams. The expectation that this relationship would be affected by the distance between the superior and the team members, is rejected. Based on the results, the conclusion can be made that coaching leadership is required to improve the safety attitude of the teams in the long-term care. Follow-up research would be focus on the way how optimize the coaching behavior of a leader. Furthermore, it can be concluded that the distance between leading and the teams had no moderating influence on the relationship between coaching leadership on the safety attitude. Future research should therefore focus on the influence of distance on leadership, which in an indirect way affects the safety attitude.