Getalenteerde artiest, slachtoffer of onverstandige junk?

Dit onderzoek richt zich op de invloed van een ingrijpende gebeurtenis op de beeldvorming over de Britse zangeres Amy Winehouse en de Amerikaanse acteur Charlie Sheen op zes entertainmentwebsites uit drie verschillende landen, namelijk de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en Nederland. De zes onderzochte websites zijn People.com, TMZ.com, Dailymail.co.uk, Thesun.co.uk, NU.nl en Telegraaf.nl. Met behulp van een gedetailleerd waarnemingsinstrument is een uitgebreide kwantitatieve inhoudsanalyse uitgevoerd naar de beeldvorming voor en na Winehouses overlijden en de beeldvorming voor en na Sheens ontslag uit de serie Two and a Half Men. In totaal zijn er zes belangrijke bevindingen uit het onderzoek gekomen die erop wijzen dat er een transformatie heeft plaatsgevonden in de berichtgeving en daaruit voortkomende beeldvorming over zowel Amy Winehouse als Charlie Sheen. Ten eerste blijkt dat alle zes de websites zowel voor als na het overlijden als het ontslag veel over de zakelijke gebeurtenissen in de levens van de twee hoofdrolspelers schrijven en zich dus niet alleen op de privélevens van de artiesten richten. Dit in tegenstelling tot bestaande literatuur over celebrityberichtgeving, waaruit blijkt dat showbizzmedia zich hoofdzakelijk op de privélevens van celebrity's richten. Ten tweede blijkt dat de kwantiteit van zowel berichten als woorden na een ingrijpende gebeurtenis hoger wordt. Deze kwantiteit neemt zelfs explosief toe na een celebrity-overlijden, zoals bij Amy Winehouse het geval was. Dit resulteert in de derde bevinding: de ernst van de gebeurtenis speelt hoogstwaarschijnlijk mee in de kwantiteit van berichtgeving. Van Sheens celebrityschandaal wordt gesmuld, maar na Winehouses dood krijgt het publiek geen genoeg van de zangeres en krijgen de lezers nog meer en nog langere artikelen voorgeschoteld dan na Sheens ontslag. Ten vierde blijkt dat de berichtgeving over zowel Winehouse als Sheen positiever is na het overlijden en na het ontslag, dan ervoor. Hieruit blijkt dat celebrityschandalen uiteindelijk aanzetten tot een positievere beeldvorming, ook als de celebrity in kwestie zelf schuld heeft aan het schandaal. De vijfde conclusie richt zich op het land van herkomst van de twee celebrity’s. Uit het onderzoek wordt duidelijk dat de Amerikanen in beide periodes meer schrijven over de Amerikaanse artiest dan over de Britse en de Britten in beide periodes meer schrijven over de Britse artiest dan over de Amerikaanse. Deze conclusie past in het kader van geografische proximity, hoe kleiner de fysieke afstand, hoe interessanter een bericht. De zesde en laatste conclusie richt zich op de rol die de twee celebrity’s in de tekst toebedeeld krijgen. Opvallend hierbij is dat in het geval van Winehouse de Britse media het mildst over haar zijn. In het geval van Sheen zijn de Britten juist weer harder, en de Amerikanen milder.