Met de overwinning van Leefbaar Rotterdam bij de Rotterdamse gemeenteraadsverkiezingen in 2002 leek het hedendaagse populisme in Nederland weer op de kaart gezet. Tot op heden spelen politieke partijen met een populistisch karakter een rol binnen de nationale en regionale politiek. Naast de invloed die dat heeft gehad op politieke thema’s als de multiculturele samenleving en de bescherming van onze Nederlandse identiteit, lijkt deze ontwikkeling ook zijn weerslag te hebben gehad op de houding van politici ten aanzien van de steun van kunst en cultuur. Om inzicht te geven in dit veranderde standpunt richt dit onderzoek zich op de argumenten van die partij die symbool staat voor de opkomst van het hedendaagse populisme in Nederland: Leefbaar Rotterdam. Als tegenhanger voor de argumenten van deze partij zijn ook de standpunten van de PvdA Rotterdam in kaart gebracht. De centrale vraag van dit onderzoek luidt: In hoeverre en op welke manier (de)legitimeren Leefbaar Rotterdam en Rotterdamse afdeling van de Partij van de Arbeid de overheidssteun aan kunst en cultuur? Aan de hand van een inhoudsanalyse van uitspraken van sprekers van of over de partijen uit artikelen of beleidsdocumenten is getracht inzichtelijk te maken op welke manier beide partijen de overheidssteun aan kunst en cultuur (de)legitimeren. Uit de analyse is gebleken dat Leefbaar Rotterdam en de PvdA daarvoor totaal verschillende argumenten gebruiken en de meningen van deze partijen zeer sterk van elkaar afwijken. Leefbaar Rotterdam de-legitimeert de overheidssteun aan kunst en cultuur hoofdzakelijk en doet voornamelijk uitspraken waaruit blijkt dat de steun van de kunst- en cultuursector geen prioriteit heeft ten opzichte van andere beleidsgebieden. Daarnaast benadrukken ze in hun uitspraken dat de kunst- en cultuursector een breed publiek moet aanspreken en zich niet alleen zou moeten richten op de culturele elite. De argumenten van Leefbaar Rotterdam vertonen, met name door de kritische noot naar de elite, veel overeenkomsten met de kenmerken van het populistische gedachtegoed. De PvdA staat zeer positief tegenover de overheidssteun aan kunst en cultuur en beargumenteert voornamelijk de positieve effecten die kunst en cultuur kunnen hebben op de culturele identiteit en diversiteit van de stad Rotterdam. De argumenten van deze partij vertonen in sommige opzichten overeenkomsten met de argumenten van Leefbaar Rotterdam, maar de houding van de partijen tegenover het volk en/of de elite zorgt voor een duidelijk tweedeling, waarbij de PvdA geen argumenten gebruikt die overeenkomsten vertonen met de kenmerken van het populisme.