Paradox van Coöpetitie 0p Horizontale Kennisdeling

Dit onderzoek gaat over de invloed van beloningssystemen en leiderschapsstijlen op de motivatie om horizontaal kennis te delen tussen coöpetitieve bedrijfsonderdelen. Het delen van bestaande kennis is cruciaal voor een organisatie. Om deze unieke kennis te delen met anderen dient een organisatie de kennisdonoren te motiveren. Kennisdonoren zijn de bezitters van (unieke) kennis (Ipe, 2003). Om bedrijfsonderdelen te motiveren om kennis te delen richt dit onderzoek zich op factoren als beloningssystemen en leiderschapsstijlen. Onder beloningssystemen wordt binnen dit onderzoek de definitie van Cooper & Locke (2000) gebruikt, namelijk ‘een mechanisme waarin een organisatie medewerkers extra kan stimuleren om organisatiedoelen te behalen’. Er wordt gekeken naar inter-­‐unit versus unit beloning en intrinsieke versus extrinsieke beloningen. Vervolgens wordt gekeken naar leiderschapsstijl. Dit onderzoek richt zich op twee stijlen van leiderschap, namelijk transformationeel en transactioneel leiderschap (Bryant, 2003; Vaccaro et al., 2012). Van horizontale kennisdeling wordt gesproken wanneer unieke bestaande kennis wordt gedeeld met een andere bedrijfsonderdeel, bijvoorbeeld in de empirie: een salesteam. Dit onderzoek definieert horizontale kennisdeling als ‘een interactieve handeling waarin organisatorische actoren, dat wil zeggen teams, divisies en business units kennis delen, zodat zij worden beïnvloed door de ervaring en kennis van anderen’ (Ipe, 2003; Lin, 2007; Argote & Ingram, 2000). Als laatste ‘coöpetitie’, dit betekent dat samenwerkende organisaties of bedrijfsonderdelen ook elkaars concurrent zijn.