Europees aanbesteden van gebiedsontwikkeling

Stedelijke vraagstukken worden steeds complexer. De mate van complexiteit hangt samen met het integrale karakter van de bestaande problemen en het gegeven dat veel stedelijke vraagstukken niet ruimtelijk geïsoleerd kunnen worden. Het gevolg hiervan is dat de benodigde middelen om het vraagstuk te behandelen doorgaans verspreid zijn over verschillende publieke en private partijen. Er is daarom behoefte aan organiserend vermogen, dat willen zeggen “het vermogen om samen met relevante belanghebbenden (stakeholders) een probleem op te lossen of een kans te benutten gericht op een duurzame ontwikkeling van de stad.” Het idee dat de overheid de samenleving zelfstandig kan maken en vormgeven is nu, sinds de crisis van 2008, meer dan ooit een illusie. Bovendien is het in Nederland gebruikelijk om een gebiedsontwikkeling integraal aan te pakken: de infrastructuur, wonen, werken, recreatie, en voorzieningen worden in onderlinge samenhang gerealiseerd. Dit betekent dat publieke en private belangen dicht bij elkaar komen1.