De gevolgen van beperking van het medische beroepsgeheim voor de kwaliteit van zorg

In dit kwalitatieve onderzoek is getracht inzicht te verkrijgen in de gevolgen van beperking van het medisch beroepsgeheim voor de kwaliteit van zorg. Aanleiding hiertoe is het schietincident in Alphen aan den Rijn in 2011 waarbij veel slachtoffers vielen. Naar aanleiding van dit incident laaide de discussie over het medisch beroepsgeheim op. Vanuit politie en justitie bestond de wens dat artsen hun beroepsgeheim eerder mogen doorbreken ten behoeve van het waarborgen van de maatschappelijke veiligheid. Vanuit de zorg werd terughoudend en negatief gereageerd op het versoepelen van het medisch beroepsgeheim, omdat hiermee de belangrijke waarden als de privacy van de patiënt en de vrije, onbelemmerde toegang tot zorg voor iedereen worden gewaarborgd. Het belang van het beroepsgeheim blijkt wel uit het feit dat het op meer plaatsen in zowel nationale als internationale regelgeving te vinden is. Door het afnemen van semigestructureerde interviews bij verschillende functionarissen die direct of indirect te maken hebben met het beroepsgeheim, is geprobeerd de centrale vraagstelling van dit onderzoek over wat de gevolgen van beperking van het medisch beroepsgeheim zijn voor de kwaliteit van zorg, te beantwoorden. Uit de analyse bleek dat het medisch beroepsgeheim zeer belangrijk wordt gevonden door alle respondenten. De respondenten achten het niet noodzakelijk dat de wetgeving omtrent het beroepsgeheim wordt aangepast, ook niet ten behoeve van de maatschappelijke veiligheid. De huidige uitzonderingen kunnen voldoen in de maatschappij van vandaag als zij op de juiste manier worden gebruikt. Door een gebrek aan kennis over het medisch beroepsgeheim en over elkaars functie, bestaat er ook een gebrek aan wederzijds begrip tussen bijvoorbeeld arts en agent. Aan het eind van dit onderzoek valt te concluderen dat de gevolgen van beperking van het medisch beroepsgeheim negatief zijn voor de kwaliteit van zorg. Het lijkt dan ook niet wenselijk dat dit op korte termijn gebeurt, ook niet ten behoeve van de maatschappelijke veiligheid. Het beroepsgeheim beschermt hiervoor te belangrijke waarden, namelijk de privacy van de patiënt en de vrije toegang tot zorg. Toch wordt er vanuit de politiek een poging gedaan tot inperking van het medisch beroepsgeheim. Een mogelijke kanttekening bij dit onderzoek is wellicht het feit dat het KNMG, de NPCF en een psychiater niet zijn geïnterviewd. Hun bijdrage was naar vermoeden interessant voor de analyse geweest.