Hoe ervaren openbare apothekers de gedeelde medicatiedossiers vanuit het perspectief van hun marktpositie?

In eerder onderzoek van Stoop et al. (2007) verkozen apothekers het verbeteren van de zorg boven hun ondernemersbelang bij het delen van informatie uit hun dossiers. Ontwikkelingen naar een landelijk EPD en veranderingen in de wet- en regelgeving zouden deze keuze kunnen veranderen. Bovendien kan het implementatietraject ook invloed hebben op de keuze om wel of niet gebruik te maken van gedeelde dossiers op verschillende niveaus. Door middel van dit kwalitatief, beschrijvende onderzoek wordt vanuit sociaal-technisch perspectief onderzocht waarom de implementatie een landelijk gedeeld elektronisch medicatiedossier zo lastig kan gaan. Met dit onderzoek wordt inzicht verkregen in de wijze waarop openbare apothekers omgaan met het delen van informatie op verschillende niveaus met oog op hun marktpositie. Apothekers ervaren nauwelijks marktwerking en concurrentie in de farmaceutische zorg. Patiënten maken beperkt gebruik van de mogelijkheid om over te stappen en onderling maken apothekers geen gebruik van actieve marketingstrategieën. Desondanks proberen zij wel op hun eigen manier van meerwaarde te zijn voor een patiënt. Apothekers willen hun legitimiteit in de farmaceutische zorg verbeteren en een landelijk EPD zou hierbij wat hun betreft wel een belangrijk hulpmiddel kunnen zijn. Hun ondernemersbelang is hieraan ondergeschikt. Het is bij de implementatie nooit echt gelukt om een fit te bereiken tussen het technische systeem en de werkpraktijk van de zorgaanbieders. De apothekers voelden zich niet betrokken bij de ontwikkeling van het systeem en er was onduidelijk wat voor soort dossier geïmplementeerd zou gaan worden. Dit komt mede doordat de positie van en de relatie tussen het technische systeem en de gebruiker niet duidelijk was. Bij de implementatie van het landelijk EPD is dan ook veel weerstand ontstaan om het systeem ook daadwerkelijk te gaan gebruiken. Samen met de ervaren nadelen is het belang om gebruik te maken van de landelijke infrastructuur steeds kleiner geworden. Door dit onderzoek een deel te vergelijken met eerder onderzoek is gebleken dat het nog geen geschikt moment is om een landelijke infrastructuur in te voeren, door het ontbreken van een gemeenschappelijk doel. De apothekers hebben vraagtekens bij de betrouwbaarheid van zo´n systeem, als deze niet slechts als een hulpmiddel wordt toegepast. Daarom hebben zij een duidelijke voorkeur voor een kleiner, lokaal systeem, die voor hen beter beheersbaar is. Mogelijk dat de apothekers gemotiveerder raken voor een landelijk medicatiedossier als het systeem aansluit bij de werkpraktijk en zij zelf de (financiële) voordelen kunnen ervaren.