Journalism after the war

In een democratie mogen burgers verwachten dat ze objectief worden geïnformeerd en van de media mag men verwachten dat ze objectief informeren. Vooral tijdens conflictsituaties zijn media de voornaamste informatievoorziening voor de burgers. Dit was ook het geval tijdens de oorlog in Bosnië tussen 1992 en 1995. Echter, er bleek journalism of attachment aanwezig te zijn in de berichtgeving van de Nederlandse media tijdens de oorlog (Ruigrok, 2005). Journalism of attachment is het resultaat van de betrokkenheid van de journalisten bij de oorlog. Deze betrokkenheid speelt een rol bij de beïnvloeding van de berichtgeving, waardoor journalisten volgens hun eigen denkraam gaan opereren en eenzijdig berichten. De media blijven na een oorlog eveneens een belangrijke bron voor informatie, maar kunnen daarnaast ook gaan bijdragen aan de verwerking van de oorlog. Echter, is het de vraag in hoeverre journalisten nog steeds onder invloed zijn van de oorlog? In dit onderzoek is er gekeken naar de berichtgeving in de Nederlandse media na de oorlog en welke rol de media spelen bij de verwerking van de oorlog. In het kader van dit onderzoek is er voornamelijk gekeken in hoeverre kenmerken van journalism of attachment aanwezig zijn. Daarnaast is er onderzocht in hoeverre de media naar verzoening streven door middel van het constructieve en destructieve elementen frame. Ten slotte is er inzicht verkregen in de manier waarop de oorzaak van de oorlog en de Nederlandse soldaten in de naoorlogse periode worden weergegeven. Er is gebleken dat er in de berichtgeving na de oorlog nog steeds sprake is van de aanwezigheid van kenmerken van journalist of attachment. Anderzijds, er is ook te zien dat de media naar verzoening werken. Er daarom kan geen eenduidig beeld gegeven worden van de rol van de media na de oorlog, maar de aanwezigheid van kenmerken van journalism of attachment vraagt om waakzaamheid op het gebied van objectiviteit van de media.