De beleving en waardering van het wijktheater

De discussie over kwaliteit wordt vaak gevoerd wordt in de cultuursector. Bij het legitimeren van culturele instellingen of gezelschappen speelt het kwaliteitsbegrip vaak een hoofdrol. En de nadruk op dit begrip leidt er vaak toe dat bijvoorbeeld wijktheaterproducties minder serieus worden genomen dan producties van meer bekende professionele gezelschappen vanwege vermeende kwaliteitsverschillen. In dit onderzoek is geprobeerd om de kwaliteitsbeleving van het publiek van voorstellingen van het Rotterdams Wijktheater en Theater Zuidplein te vergelijken met die van het publiek van de Rotterdamse Schouwburg. Via enquêtes is er gevraagd naar de manier waarop een selectie voorstellingen is beleefd en gewaardeerd. Onder de publieksgroepen komen de expressieve, cognitieve en emotionele beleving in verschillende gradaties en mate van geïntegreerdheid voor. Het kwaliteitscriterium is in deze thesis gelegd bij wat theater teweeg brengt in de zaal, niet bij intrinsieke kenmerken van een voorstelling die door critici min of meer objectief als kunst of niet-kunst zouden kunnen worden aangeduid. Het esthetische gehalte van de beleving dat is gebleken uit de reacties van het wijktheaterpubliek, geeft aan dat hun kwaliteitsbeleving anders is dan die van de wat meer reguliere theaters. Dat wil zeggen dat zij in vergelijking met het reguliere theaterpubliek kwaliteit afleiden uit andere elementen, waaronder de associatie met de werkelijkheid. Tegelijk is opgevallen dat wijktheaterpubliek vaak minstens zoveel aandacht heeft voor vorm en de in een voorstelling verpakte ideeën als het schouwburgpubliek, dat ze aangeven veel te leren van de voorstellingen en dat ze er emotioneel door geraakt worden. De analyses wijzen er bepaald niet op dat wijktheaterpubliek een minder esthetische ervaring zou hebben dan schouwburgpubliek.