Het pluis/niet-pluisgevoel van de dokter

Deze thesis is een onderzoek naar het pluis/niet-pluisgevoel van de dokter. Het is een poging de verhouding tussen emoties, gevoelens en het denken te begrijpen. In de thesis wordt het standpunt van Nussbaum geconfronteerd met de emotietheorie van Damasio en diens neurobiologische onderbouwing van de onontbeerlijke rol van emoties en gevoelens bij het verstandig handelen. Nussbaum is exponent van de cognitieve stroming en kent in haar controversiële standpunt geen plaats toe aan niet-cognitieve elementen, aan lichamelijke verschijnselen en aan de evolutionaire wordingsgeschiedenis van de mens. Damasio vormt zijn emotietheorie juist op basis van de evolutionaire wordingsgeschiedenis van het menselijk brein. Zijn onderscheid tussen emoties en gevoelens wordt kritisch besproken. Vervolgens wordt met behulp van inzichten van Noë een eigen standpunt ingenomen. In mijn definitie komen cognitieve en niet-cognitieve elementen samen en beschouw ik emoties en gevoelens als exponenten van het brein, het lichaam en wat de wereld aan indringende ervaringen biedt. Tot slot wordt in de thesis ingegaan op de rol van empathie en de betekenis van het pluis/niet-pluisgevoel voor de dagelijkse praktijk van de dokter.