Natuurlijk samenwerken tussen systemen: rennen of stilstaan?

Steeds meer gemeenten in Nederland gaan de samenwerking aan, de één intensiever dan de ander. We zien herindelingen, fusies, samenwerkingsverbanden, gemeenschappelijke regelingen kriskras door het land opduiken. Gemeenten veranderen zo van vorm, terwijl zij gericht zijn op behoud van stabiliteit in een dynamisch bestuurlijk landschap. Dit onderzoek probeert inzichtelijk te maken wat de beweegredenen zijn van gemeenten, aan de hand van een specifieke casus: de samenvoeging van de organisaties van Voorschoten en Wassenaar. Wat spoorde hen aan tot veranderen? Hoe kan het zijn dat gemeenten kiezen voor samenwerking, en wat bedoelen zij werkelijk als wordt gezegd dat samenwerken „ betere? gemeenten voortbrengt? Door middel van het fitness landschap is in dit onderzoek een manier gevonden om te visualiseren wat gemeenten aanspoort tot verandering, en hoe zij tijdelijk onzekerheid in hun omgeving kunnen reduceren door samen te werken. Daarmee kan dit onderzoek uitspraken doen over zowel het gebruik van een fitness landschap als model, als over het hoe en waarom van intergemeentelijke samenwerking.