Regionale verschillen in criminaliteit onder inwoners van Turkse origine?

In dit onderzoek is nagegaan of er ook regionale verschillen in criminaliteit bestaan onder in Nederland woonachtige Turken en zijn twee mogelijke verklaringen voor deze verschillen onderzocht. Allereerst wordt er gesteld dat verschillen in het ervaren van etnische dreiging onder autochtonen, gemeten door het percentage PVV stemmen in een gemeente, een rol spelen. Labeling, gemeten als het ervaren van discriminatie, zou een mogelijke mediërende factor kunnen zijn. Daarnaast zouden ook verschillen in symbolische representatie, gemeten door etnische diversiteit binnen politiekorpsen, het criminele gedrag onder Turken kunnen verklaren. Hierbij kan mediatie plaatsvinden door legitimiteit. De verklaringen zijn getoetst via een logistische multilevel analyse op data over zelfgerapporteerde criminaliteit verkregen uit de NELLS. De belangrijkste bevindingen zijn dat het wonen in gemeenten met een hoog percentage PVV stemmen voor Turken niet significant de kans verhoogt op het vertonen van crimineel gedrag. Verder blijkt er geen verschil te bestaan tussen informele delinquentie (niet strafbaar gedrag) en criminaliteit. Ook de hypothese over symbolische representatie moet worden verworpen.