Tragische tragedietragiek

Aanleiding voor de bachelorthesis is Nietzsches eersteling: Die Geburt der Tragödie. Dit boek is een pleidooi voor, wat Nietzsche noemt, het Dionysische. De tragedie is geboren uit de Dionysische geest van de muziek en gestorven onder de Apollinische handen van Sokrates en Euripides. Nietzsche wil de Sokratische geest breken en ziet de tragedie vanuit het mytische Gesammtkunstwerk van Wagner herleven. Met Wagner kwam Nietzsche bedrogen uit. Maar, wat is er geworden van de Sokratische verlichtingsdenken? Mijn stelling is dat met de Tweede Wereldoorlog de Verlichting zich getransformeerd heeft tot Nietzschiaanse, Dionysische Romantiek. Helaas. Veel plezier heeft de mensheid er niet aan beleefd. Aan het slot van de thesis verdedig ik een klassieke positie ten faveure van de tegenwoordig gangbare nihilistische casu quo postmoderne. Met het Atheense publiek houdt ik Euripides voor de grootste tragedieschrijver. Hij is een wegwijzer voor de moderne filosofie.