Politieke marketing anno nu.

Ten tijde van de Tweede Kamerverkiezingen in 2012 maakte het NRC bekend dat er een nieuw fenomeen in opkomst is in de campagnevoering van politieke partijen; ‘online campagneguerilla’. Onder de kop ‘Campagne voer je online’ schreef het NRC (2012) dat vrijwel alle partijen hun online campagnes hebben geprofessionaliseerd en geïntensiveerd. Internet werd al gebruikt om voornamelijk berichten de wereld in te sturen, maar in dat jaar pasten partijen voor het eerst allerlei uitgebreide strategische tactieken toe. Deze tactieken zijn in het onderzoek ‘Politieke Marketing Anno Nu’ voor het eerst uitvoerig onderzocht in de context van een tweedeordeverkiezing. Deze tweedeordeverkiezing was de Europese parlementsverkiezing in 2014. Binnen deze casus is onderzocht hoe partijen online media hebben ingezet ten behoeve van hun politieke marketing. Belangrijke resultaten zijn dat online politieke marketing op vier manieren tot uiting kwam in de Europese verkiezingen 2014. Met als eerste; het delen van standpunten en activiteiten was een kernactiviteit van partijen en lijstrekkers op Twitter. Dit was tevens een belangrijk onderdeel van de verwevenheid van online en offline campagnevoering die karakteriserend was voor de manier waarop partijen hun politieke marketing uitvoerden. De tweede is; polarisatie van het debat. Deze verkiezing kenmerkte zich door het vóór of tégen Europa debat waarin D66 en PVV een hoofdrol speelden. De derde is; de marktgerichte houding van partijen. Partijen hechten veel belang aan het kennen van hun achterban c.q. doelgroep. Deze kennis vergaarden zij door middel van kiezersonderzoek, en gebruikten zij als impliciet onderdeel van hun ‘verkoop-’ strategie. Tot slot het vierde onderdeel; personalisering. Dit kwam zowel terug bij de nadruk die partijen legden op het vergroten van de herkenbaarheid van de lijstrekker. Als bij de individuele politici (die een voorkeurscampagne voerden) die veelal persoonlijke kenmerken van hun persoon loslieten in hun online media gebruik. Partijen achten namelijk dat de achtergrond van kandidaten van belang is voor de kiezer en derhalve kan zorgen voor een sterkere binding tussen burgers en politici.