SAMENHANG in SAMENWERKING

In deze masterthesis staat lineaire, circulaire en parallelle samenhang tussen drie modellen van publiek-private samenwerking en het procesverloop in vier publiek-private samenwerkingen centraal. Uit de analyse blijkt dat tussen de drie PPS-modellen (improvisatiemodel, alliantiemodel en concessiemodel) een parallel patroon van samenhang bestaat, wat inhoudt dat ze zich tegelijkertijd in elke fase van een project manifesteren. Daarnaast blijkt dat binnen een parallel patroon zich ook een ander patroon kan manifesteren. Voorts is gebleken dat onderscheid kan worden gemaakt tussen het projectproces en het samenwerkingsproces. Tussen de beide processen manifesteert zich een grillig patroon van samenhang. Tussen de drie PPS-modellen en het procesverloop in de onderzochte PPS-cases blijkt geen (patroon van) samenhang te bestaan. De oorzaak hiervoor is het feit dat partijen in een PPS de drie PPS-modellen niet kennen en daardoor niet (bewust) toepassen in de praktijk. Deze inzichten maken partijen bewuster van het complexe verloop van samenwerking in hun PPS.