Depressie lijkt de belangrijkste paradox van de moderne tijd: de westerse mens heeft het nog nooit zo goed gehad maar toch verliest hij zich in negatieve gevoelens van pijn, verlies en angst. Dit gevoel van zinledigheid wordt vaak onderzocht als een individueel, psychologisch kenmerk en is de laatste decennia vooral een medische aandoening geworden. In deze these wordt de moderne depressie benaderd vanuit een cultuurfilosofisch perspectief. Er wordt gezocht naar de historische en filosofische context die vormend is geweest voor het onvermogen van de moderne mens om betekenis te verlenen aan de wereld om hem heen. Een onderzoeking van de ideeëngeschiedenis van Charles Taylor; het verband tussen identiteit, zingeving en het goede; en het neoliberalisme, zal aantonen wat de moderne mens ervan weerhoudt een zinvol leven te leiden.