Trump en de media

Dit onderzoek analyseert de dynamiek tussen Trump en de media tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen. De Amerikaanse media in het bijzonder ondervinden in de moderne tijd een proces van commercialisering. Nieuwswaarden die journalisten moeten sturen in het maken van nieuws, zijn tegenwoordig gebaseerd op commerciële doeleinden in plaats van ethische normen. Hierdoor is volgens voorgaande literatuur het Amerikaanse medialandschap gelijkgeschakeld in zijn productie en vindt institutionalisme plaats. Politici en met name degenen met een populistische communicatiestijl, zijn zich bewust van de commerciële nieuwswaarden die de keuzes van journalisten beïnvloeden en spelen hierop in. Populisten laten politieke logica links liggen en implementeren medialogica in hun uitspraken naar de media om media-aandacht te maximaliseren. Zodoende bevinden politici en de media zich in de vierde fase van mediatisering. De interactie tussen Trump en de media heeft een effect op de vormgeving van berichtgeving. In het huidige onderzoek is daarom aan de hand van een kwantitatieve inhoudsanalyse onderzocht hoe Amerikaanse populaire- (USA Today) en kwaliteitskranten (The New York Times) Trump en zijn populistische manieren framen, personaliseren en in welke hoeveelheid en op welke toon over hem bericht wordt gedurende de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Op deze wijze kan ondervonden worden of de Amerikaanse journalistiek haar maatschappelijke taak nog kan vervullen, of dat Trump de dans met de media leidt. Uit de analyse blijkt dat de Amerikaanse kranten weldegelijk geleid worden door dezelfde commerciële logica. De proportionele berichtgeving over Trump piekt bij beide kranten op dezelfde momenten, al is de hoeveelheid berichtgeving van de meer commerciële krant USA Today aanzienlijk groter. Opvallend is dat beide kranten zich expliciet distantiëren van Trump en negatief over hem berichten, waarbij de kwaliteitskrant het voortouw neemt. Zo wordt hier een nuance gevonden in het institutionalisme en stellen de kranten zich weerbaar op in de strijd tegen Trump. Daarnaast worden sensationele frames zoals het conflictframe en het populistische frame intensief gebruikt in de berichtgeving, vermoedelijk omdat deze frames een hoge commerciële nieuwswaarde bevatten. Alle frames komen vaker voor wanneer de verkiezingen gaan tussen enkel Trump en democratische rivaal Clinton. De populistische frames lijken gebruikt te worden om Trump negatief neer te zetten in de berichtgeving. Tot slot wordt aangetoond dat Trump continu wordt gepersonaliseerd als buitenstaander van het politieke systeem, terwijl de personalisering van charismatische leider uitblijft. In het onderzoek komt vooral de samenhang van variabelen naar voren, omdat alle variabelen in dit onderzoek verband houden met het populistische frame. Het populistische frame presenteert zich als een complex en vloeiend concept.