Rotterdam als koploper

Omdat er binnen het onderzoeksveld rond citybranding tot nu toe weinig aandacht is geweest voor publieksperceptie, is ervoor gekozen om hier in dit onderzoek op te focussen. Wanneer media positieve boodschappen uit de citybranding-campagnes overnemen, heeft dit mogelijk positieve mediaberichtgeving over een stad als gevolg. Dit kan leiden tot een groei aan nieuwe bezoekers en bedrijven, wat stimulerend werkt voor de economie van een stad (Braun, 2012; Burd, 2008; Kavaratzis, 2004). De huidige ontwikkeling in Rotterdam is hier een goed voorbeeld van en wordt daarom middels deze studie onderzocht. Het doel van dit onderzoek is om meer te weten te komen over hoe de inwoners van Rotterdam de citybranding en de daaropvolgende positieve mediaberichtgeving over de stad beschouwen. De onderzoeksvraag luidt als volgt: Hoe geven de inwoners van Rotterdam betekenis aan enerzijds de citybranding en anderzijds de positieve mediaberichtgeving over de stad? Met behulp van semigestructureerde diepte-interviews onder de inwoners van de binnenstad, is antwoord gegeven op de onderzoeksvraag. Om de meningen van deze Rotterdammers zo goed mogelijk in kaart te brengen, was het relevant om binnen de groep respondenten variatie aan te brengen, waaronder in leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, migratieachtergrond en periode dat zij woonachtig in Rotterdam zijn. Op basis van de resultaten uit de interviews worden de volgende conclusies getrokken. Ten eerste herkennen de respondenten de manier waarop Rotterdam in de citybranding-campagne wordt gerepresenteerd. Daarbij vinden zij het een realistische weergave van de stad. Ten tweede geeft het merendeel van de respondenten hun voorkeur aan bottom-up citybranding, waarbij zij inspraak krijgen in het proces. Opvallend is dat enkel hoogopgeleide blanke respondenten voorkeur aan top-down citybranding geven. Hierbij wordt de invulling van de campagne overgelaten aan bijvoorbeeld de gemeente. Ten derde zijn alle respondenten positief over de huidige ontwikkelingen en ervaren nog meer het gevoel van trots. Respondenten die al langer woonachtig zijn in de stad, geven aan dat Rotterdam deze positieve weergave verdient. Voor respondenten die recentelijk naar Rotterdam zijn verhuisd, geldt de mediaberichtgeving als bevestiging van een goede keuze. Zo stond Rotterdam bekend als een onbegrepen en gevaarlijke stad en de positieve mediaberichtgeving wordt door de respondenten als bewijsvoering gebruikt om het tegendeel te bewijzen. Ten vierde blijkt echter dat de respondenten vinden dat de stad eenzijdig wordt 3 gerepresenteerd. Zo zien respondenten liever minder focus op iconische gebouwen, maar meer op de sfeer, (multiculturele) inwoners en wijken. Met name respondenten met een migrantenachtergrond geven hun voorkeur aan meer aandacht voor de culturele diversiteit. Ten slotte geven de respondenten toename aan toerisme, gentrificatie en de verandering van de oorspronkelijke identiteit als gevolg. Deze consequenties worden door de respondenten zowel op een positieve als negatieve wijze belicht. Zo kijkt het merendeel van de respondenten op een negatieve manier naar gentrificatie en alleen hoogopgeleide respondenten op een positieve manier. Al met al geven de resultaten uit dit onderzoek inzicht in hoeverre Rotterdammers zich met de stad en de weergaven hiervan identificeren. Naast dat dit een aanvulling is voor het onderzoeksveld rond citybranding, zou Gemeente Rotterdam met behulp van deze informatie hun citybranding-strategieën kunnen bijsturen en nog meer betrokkenheid en draagvlak bij de inwoners kunnen creëren.