Politiek nieuws in verkiezingstijd, toen en nu

Deze thesis onderzoekt of er een verschuiving over tijd waar te nemen is in het gebruik van medialogica in Nederlandse politieke berichtgeving gedurende de campagneperioden van 1994 en 2012. De onderzoeksperioden bestaan uit de maand voorafgaand aan de Nederlandse parlementsverkiezingen van 1994 en één maand voorafgaand aan de Nederlandse parlementsverkiezingen van september 2012. Binnen deze onderzoeksperioden worden artikelen uit een kwaliteitskrant vergeleken met een populaire krant om te bezien of er verschillen bestaan in het gebruik van medialogica over tijd en tussen typen kranten. Het is van maatschappelijk belang dat de burger zo correct, transparant en vooral objectief mogelijk geïnformeerd wordt door de media, met name in het huidige tijdperk waarin onze werkelijkheid (deels) wordt bepaald door wat media schrijven of laten zien, ook wel bekend als mediatisering. Als deze informatie bijvoorbeeld wordt beperkt door de inhoudelijk ‘feitelijke’ focus te verplaatsen naar een meer entertainment gerichte berichtgeving, kan dit afbreuk doen aan de inhoud en uiteindelijk aan de controlerende functie van de journalistiek voor de democratie. Deze verschuiving in berichtgeving kan voorkomen, doordat media steeds meer vanuit de wensen van hun eindgebruikers denken bij het produceren van hun inhoud, ook wel medialogica genaamd. Dit gebeurt vooral door de toenemende concurrentie en commercialisatie van de media, hetgeen ervoor zorgt dat media steeds meer ‘martkconform’ moeten schrijven zodat ze een zo groot mogelijk bereik kunnen genereren. Medialogica in politieke berichtgeving rondom politici komt tot uiting in het gebruik van verschillende frames, waarbij dit onderzoek zich richt op het gebruik van het conflictframe, horse race frame en personalisering. Deze thesis biedt een antwoord op de vraag of er over tijd meer medialogica terug te zien is binnen politieke berichtgeving. Tevens wordt er gekeken naar twee verschillende typen kranten om te achterhalen of de verschillende focus van deze dagbladen ook tot uiting komt in het gebruik van medialogica. Hiertoe wordt een kwantitatieve inhoudsanalyse toegepast op 1175 artikelen afkomstig van LexisNexis en AmCat. De resultaten tonen aan dat er geen zichtbaar bewijs is voor verschillen in het gebruik van medialogica over tijd noch tussen de verschillende kranten. Deze laatste conclusie bevestigt eerder onderzoek dat tabloids en kwaliteitskranten steeds meer naar elkaar toeschuiven als het gaat om inhoud en wijze van verslaggeving