“In beweging komen bij Defensie: je moet het maar kunnen”

In dit mixed method onderzoek wordt gezocht naar determinanten die invloed hebben op de interne mobiliteit van burgerpersoneel bij het ministerie van Defensie. Het onderzoek is gebaseerd op de theorieën; Self Determination Theory, Agency Theory en Human Capital Theory. Het kwantitatieve deel laat zien dat alleen de determinant opleidingsniveau een positief verband heeft met de intentie die de werknemer heeft om intern Defensie in beweging te komen. De andere onderzochte determinanten; werkinhoud, werkdruk, collegialiteit, loopbaanmogelijkheden en het aantal gewerkte dienstjaren binnen dezelfde afdeling, laten een negatief verband zien. Het resultaat uit het kwalitatieve deel biedt hier een mogelijke verklaring voor; uit gesprekken is gebleken dat het gebrek aan functionele verbinding tussen de organisatie, de leidinggevende en de werknemer, én de asymmetrische verhoudingen (conflicterende belangen) belemmerend werken. Daarnaast speelt de werkomgeving, die gekenmerkt wordt door een langdurige cultuur van ‘eilandvorming’ en instabiliteit en onrust als gevolg van continue reorganiseren hierbij een rol. De werknemer bevindt zich in een omgeving waar interne mobiliteit niet vanzelfsprekend is. Deze factoren alsmede de wijze van leidinggeven spelen de werknemer parten bij het bewustzijn ten aanzien van interne mobiliteit en de eigen inzetbaarheid. Geconcludeerd kan worden dat de invloed die determinanten, welke bij gewenste interne mobiliteit een rol spelen, op elkaar hebben voor complexiteit kunnen zorgen waar juist een onderlinge balans voor een positief resultaat van belang is. Zowel De werkgever en de werknemer hebben hierin een gezamenlijke verantwoordelijkheid.