‘Onze leidinggevende stimuleert de organisatieontwikkeling!’

De ontwikkeling van een organisatie kan worden gestimuleerd door de manier van leidinggeven. Afhankelijk van de fase waarin de organisatie zich in haar ontwikkeling bevindt, stellen Beck & Cowan (2002) dat de teams om een bepaalde manier van leidinggeven vragen om optimaal te kunnen presteren. Binnen dit onderzoek is onderzocht welke leiderschapsstijl als meest effectief wordt beschouwd door teams rondom Project Portfolio Management (PPM) binnen organisaties, die zich in de verschillende fasen van de organisatieontwikkeling bevinden. Hierbij wordt de benadering van Beck & Cowan (2002) omtrent effectief leiderschap in verschillende ontwikkelingsfasen getoetst, want ondanks dat deze benadering al een periode wordt toegepast in het bedrijfsleven en in de wetenschappelijke literatuur is de toetsing ervan uitgebleven. In de benadering wordt gesteld dat de organisatie afhankelijk van de ontwikkelingsfase waarin zij zich bevinden, een bepaald type leiderschap nodig hebben om het meest effectief te zijn. Met name in de eerste fasen van de organisatieontwikkeling wordt verwacht dat men een leider met een transactionele leiderschapsstijl nodig heeft om effectief te zijn. Pas in een later stadium van organisatieontwikkeling zullen teams de transformationele leiderschapsstijl als de meest effectieve leiderschapsstijl beschouwen. Om te kunnen toetsen wat de teams als effectieve leiderschapsstijl beschouwen in de verschillende fasen van de organisatieontwikkeling, zijn er 13 verschillende organisaties onderzocht. De onderzochte organisaties bevinden zich in de eerste drie fasen van de organisatieontwikkeling. De manier waarop een organisatie zich ontwikkelt volgens Beck & Cowan (2002), is gebaseerd op de waardensystemen van Graves (1974). Door middel van interviews zijn in totaal 38 respondenten bevraagd naar hun ervaringen rondom leiderschap ter bevordering van de organisatieontwikkeling. Uit de resultaten blijkt dat de transactionele leiderschapsstijl enkel als effectiever wordt beschouwd in organisaties, die bezig zijn om structuur en orde aan te brengen. De organisatieontwikkeling in de overige ontwikkelingsfasen wordt volgens de respondenten meer gestimuleerd door het gebruik van de transformationele leiderschapsstijl. Concluderend kan dus gesteld worden, dat beide leiderschapsstijlen de organisatieontwikkeling kunnen stimuleren volgens de respondenten. Echter blijkt dat in een eerdere ontwikkelingsfase dan verwacht, dat de transactionele leiderschapsstijl niet meer als effectiever wordt beschouwd dan de transformationele leiderschapsstijl. Hiermee is de benadering van Beck & Cowan (2002) deels ontkracht.