In deze scriptie wordt onderzocht hoe racisme in tijden van sociale media in het alledaagse taalgebruik voorkomt. Dit wordt gedaan door middel van een behandeling van de zwarte – en witte zelfrepresentatie, aan de hand van respectievelijk Achille Mbembe’s Critique de la raison nègre (2013) en Gloria Wekkers White innocence (2016). De concepten die naar voren komen zijn onder andere het ‘menstype Neger’, een poging tot zelfbeschikking van dit menstype en foutieve constructies van het zelf. Ook wit privilege, witte onschuld, witte onwetendheid, wit ongemak en white entitlement staan centraal. Na de vorming van dit theoretische raamwerk wordt dit gerelateerd aan een voorbeeld van racisme op sociale media: het gebruik van de Afro-Amerikaans Engelse term ‘nigga’ door witte mensen binnen de wereldwijde hiphopcultuur. Concluderend kan er gezegd worden dat de term, uitgesproken door een wit persoon, analogisch is voor de manier waarop racisme in tijden van technologische vooruitgang door de kieren van het alledaagse glipt.