Inclusive innovation districts?

Het fenomeen innovation districts heeft sinds het verschijnen van het artikel The Rise of Innovation Districts: A New Geography of Innovation in America’ (Katz & Wagner, 2014) geleid tot enorme populariteit onder stedelijke ontwikkelaars wereldwijd. Er ontstaat een groeiende stapel literatuur en onderzoeken naar de ontwikkeling van dit nieuwe type kennislocatie. Veel is nog onbekend over dit onderwerp, bijvoorbeeld aspecten die te maken hebben met het integreren van deze districts in bestaand stedelijk gebied. Zeker in Europa, maar ook Nederland, is het fenomeen innovation district eigenlijk pas net geland.

De basisvoorwaarden waaraan een innovation district moet voldoen; compacte gebieden, goed bereikbaar met openbaar vervoer, digitaal ontsloten met een hoogwaardig gemengd (woning-) bouwprogramma lijken zich in de praktijk op uiteenlopende manieren te manifesteren. Ook de beschrijving van de benodigde economic, physical & networking assets zijn dusdanig breed omschreven dat vele districten binnen deze definitie passen. Deze brede interpretatie heeft onder andere als gevolg dat innovation districts door beleidsmakers worden ingezet als katalysator voor gebieden in de stad die economisch onderpresteren. Het bestuderen van de doelstellingen voor innovation districts laat zien dat het in de kern om andere uitgangspunten gaat. Een innovation district moet bijdragen aan het tegengaan van een toenemende (stedelijke) sociale ongelijkheid. In de casestudies is deze invalshoek op verschillende manieren te zien.