In dit onderzoek wordt het onderzoek over optiewaardering uit het werkcollege financiële econometrie (geschreven in mei 2008 door M. Kok, E. Salet, G. Spijkers en M. Staarink) doorgezet waarbij de nadruk ligt op praktische toepassingen van het simulatiemodel. Waar dit model op basis van de scheve t-verdeling in het werkcollege de hemel wordt geprezen, volgt in dit onderzoek een kritische blik. Uit de resultaten van een “slim” optiemodel waarin de geïmpliceerde parameters over de uitoefenprijzen mogen variëren, blijkt dat het model op basis van de scheve t-verdeling zijn beperkingen heeft. De geïmpliceerde parameters blijken niet constant over uitoefenprijzen, wat voor het “juiste” model echter wel (ongeveer, vanwege inefficiënties op de optiemarkt) moet gelden. Hiernaast wordt een model gepresenteerd waarin delta-hedging kan worden toegepast. Zo kan naast de statistische vergelijking van het optiemodel werkcollege ook een economische interpretatie aan het resultaat worden gegeven. De meest veelbelovende praktische toepassing is een real-time versie van het simulatiemodel, waarbij alle relevante simulaties “van tevoren” in een algemene database worden opgeslagen. In dit onderzoek wordt de basis gelegd voor een optimaal gebruik van deze methode, die in staat is om de rekentijd van het optie-model op basis van simulatie sterk te reduceren.