Naar een strategie voor middelgrote steden in de kenniseconomie: Of hoe middelgrote steden hun "knowledge hub" kunnen versterken in de "war on talent"

Om de internationale concurrentieslag voor te blijven, wordt de kenniseconomie steeds belangrijker in Europa, in Nederland en ook voor steden. Middelgrote steden in Nederland proberen, net als de grote steden, mee te komen in de moderne kenniseconomie. Zij willen de boot niet missen. Grote steden beschikken doorgaans, dankzij hun maat en schaal, over een universiteit, andere kennisinstellingen, een scala aan stedelijke voorzieningen en daarmee over een zekere agglomeratiekracht die hen een voorsprong geeft op kleinere, middelgrote steden. Middelgrote steden, zonder een universitaire hoofdzetel, zijn in het nadeel. Het zijn deze middelgrote steden waar dit onderzoek zich op richt. Ook zij zoeken naar manieren om succesvol te zijn in de kenniseconomie. Er is bijna geen stad of regio in Nederland die zich, in navolging van het alom bekende “Silicon Valley” of - dichter bij huis - de “Brainport-regio”, niet met een vorm van (kennis)clustering bezighoudt. Een dergelijke strategie (ook wel “knowledge-based urban development” genoemd) heeft als doel het creëren van meer werkgelegenheid, én het laten groeien van kenniswerkers en jong talent, om zodoende een stevigere positie te bereiken in de “war on talent”. De basisgedachte hierbij is, dat het voor middelgrote steden economische voordelen oplevert wanneer wordt samengewerkt in kennisclusters om zo een voorsprong te realiseren op andere regio’s. De aanwezigheid van een stevige kennisinfrastructuur is hierbij onontbeerlijk, vanuit het adagium dat kennis en kunde uiteindelijk kassa maakt. In de Nederlandse praktijk blijken veel middelgrote steden aan clustervorming te doen, maar met wisselend succes.