Zelfzeggenschap in een aanpak naar Sociale Veerkracht: een case-study in Rotterdam Bospolder-Tussendijken

Sociale veerkracht betreft de capaciteit van mensen om te reageren en te anticiperen op ontregelende gebeurtenissen of veranderingen. Een belangrijk proces gerelateerd aan het creëren van sociale veerkracht is het stimuleren van zelfzeggenschap door het bieden van middelen, kansstructuren en condities voor zelfzeggenschap door instituten. Met behulp van de casus rondom het programma Resilient BoTu 2028 waarmee sociale veerkracht wordt beoogd in de Rotterdamse wijk Bospolder-Tussendijken, is de definitie van en het proces naar sociale veerkracht in relatie met zelfzeggenschap onderzocht. Dit is gedaan doormiddel van diepte-interviews en participerende observatie. Hieruit blijkt dat het creëren van sociale veerkracht wordt beoogd door het stimuleren van de zelfzeggenschap van buurtbewoners. Uit dit gegeven en uit opgedane definities van sociale veerkracht valt te concluderen dat sociale veerkracht wordt gezien als menselijke eigenschap welke sterk afhankelijk is van de mate van zelfzeggenschap van mensen. Hierin blijken het institutioneel vertrouwen van buurtbewoners en de aanwezigheid van institutionele veerkracht belangrijke voorwaarden te zijn voor het creëren van zelfzeggenschap, en daarmee voor het creëren van sociale veerkracht.