Het stimuleren van intern ondernemerschap in een dynamische omgeving

Door de jaren heen zijn er in de financiële sector tal van veranderingen geweest die er toe hebben geleid dat het toezicht op deze sector is vergroot. Dit geldt in het bijzonder voor de gevestigde ondernemingen, die vaak als grote logge en niet flexibele organisaties worden gezien. Gevestigde ondernemingen die toch flexibel en wendbaar zijn, zullen gebruik moeten maken van vernieuwing door bijvoorbeeld het stimuleren van intern ondernemerschap. De interne factoren die intern ondernemerschap bevorderen zijn de ondersteunende organisatiestructuur, vrijheid van besluitvorming, steun van het management, de beschikbaarheid van tijd en de beloning. Om te onderzoeken hoe deze ondernemingen zichzelf beter kunnen positioneren is de volgende hoofdvraag geformuleerd: Welke organisatiestructuur van een gevestigde onderneming in een dynamische omgeving bevordert intern ondernemerschap? Om deze hoofdvraag te kunnen beantwoorden is er vanuit de literatuur onderscheid gemaakt tussen de theorie gericht op de organisatiestructuur enerzijds en de theorie gericht op intern ondernemerschap anderzijds. De vier onderdelen die van belang zijn voor de organisatiestructuur en nader zijn onderzocht zijn: de besluitvorming, de mate van formalisatie, cross-functionele integratie en het gebruik van externe kennisbronnen voor toegang tot nieuwe superieure informatie. De uitkomsten uit deze vier elementen bepalen in welke mate de organisatie in staat is om intern ondernemerschap toe te laten en ruimte te kunnen bieden voor het genereren van nieuwe ideeën en het ontdekken van kansen om deze vervolgens te kunnen benutten om toegevoegde waarde voor de organisatie te kunnen creëren. Uit dit onderzoek is gebleken dat intern ondernemerschap kan worden bevorderd door de elementen die ook zijn voortgekomen vanuit de literatuur: de ondersteunende organisatiestructuur, vrijheid van besluitvorming, steun van het management, de beschikbaarheid van tijd en de beloning. Echter is er ook een aanvulling gevonden voor een extra nader te onderzoeken element, namelijk de communicatie. Door het in verband brengen van de elementen van de organisatiestructuur met de elementen die intern ondernemerschap kunnen bevorderen is er een nieuw onderzoek ontstaan. Op basis van deze combinatie is deze mogelijke variabele tot stand gekomen. Door het ontbreken van de juiste wijze van communicatie kan mogelijk worden aangetoond dat intern ondernemerschap onvoldoende wordt gestimuleerd. Wat is gebleken is dat door het gebrek aan communicatie de betrokkenheid afneemt en daarmee ook het bevorderen van de creativiteit en proactiviteit van medewerkers. Vanuit de literatuur is gebleken dat er vanuit het onderzoekselement formalisatie verschillende inzichten waren. De verschillende onderzoeken hebben zowel een positief als negatief verband aangetoond tussen de mate van formalisatie en de mate van intern ondernemerschap. Dit is in dit onderzoek bevestigd, doordat is aangetoond dat een hoge mate van formalisatie slechts deels een positief effect heeft. Een zekere mate van flexibiliteit in combinatie met de communicatie kan er toe bijdragen dat formalisatie een positieve bijdrage levert aan de mate van intern ondernemerschap. Een hoge mate van formalisatie heeft volgens dit onderzoek een positief effect indien er sprake is van standaardisatie, de foutmarges hierdoor afnemen en de processen aansluiten bij de praktijk. Vanuit de bevindingen uit dit onderzoek zijn er een aantal praktische aanbevelingen: Managers dienen de medewerkers niet te veel vrijheid te geven voor de invulling van intern ondernemerschap. Uit de empirische bevindingen is gebleken is dat een te hoge mate van vrijblijvendheid geen positief effect heeft op intern ondernemerschap. Er dient sprake te zijn van duidelijk geformuleerde doelen, maar geef medewerkers tegelijkertijd wel de ruimte om hier een eigen invulling aan te geven. Dit kan worden ondervangen door te zorgen voor een duidelijke functieomschrijving en coördinatie op de naleving er van met name gericht op het gebruik van externe kennisbronnen. Door medewerkers te stimuleren en een open dialoog te voeren over de invulling van de werkzaamheden ontstaat er meer proactiviteit bij medewerkers. Zodra de richting is bepaald kunnen medewerkers met hun eigen creativiteit ervoor zorgen dat zij zelf nieuwe ideeën bedenken en kansen gaan ontdekken.