“Mind the gap” van incubatie naar realisatie

Uit dit onderzoek is gebleken dat het functioneren van een regionaal triple helix netwerk afhangt van een aantal bepalende factoren. Zo zorgt het samenbrengen van de academische wereld, het bedrijfsleven en de overheid ervoor dat verschillende belangen samenkomen. Een centraal gepositioneerde netwerkcoördinator heeft de aangewezen functie om deze belangen te verenigen en raakvlakken te zoeken waar nodig. Daarnaast kan de netwerkcoördinator ervoor zorgen dat sociale interactie plaatsvindt tussen de partijen wat leidt tot een vertrouwensband. Vertrouwen is namelijk de sleutel tot samenwerking. Verder is gebleken dat in het netwerk een structuur benodigd is in de vorm van een regieteam. Afgevaardigden van welwillende partijen zijn de kern die zeker in de beginfase commitment moeten tonen om het netwerk van de grond te krijgen. Na verloop van tijd haken meerdere partijen aan waardoor het netwerk op een organische wijze vergroot. Naast de rol van de netwerkcoördinator en het opstellen van een regieteam blijkt een communicatiekloof van invloed te zijn. Een discrepantie in taakverdeling, verwachtingen en financiële bijdragen tussen de betrokken partijen zorgt ervoor dat partijen eerder afzien van het in standhouden van het netwerk.Op basis hiervan kunnen de belangrijkste aanbevelingen benoemd worden. Ten eerste kan aanbevolen worden om het functioneren van een netwerkcoördinator te optimaliseren. Duidelijke afspraken in financiën, beschikbare tijd en motivatie zijn de kern. Na de aanstelling is het aan te bevelen om verschillende netwerkcoördinatoren periodiek samen te brengen waardoor kruisbestuiving kan plaatsvinden. Dit resulteert in een best practice. Ten tweede kan aanbeloven worden om een regieteam op te stellen, zeker bij de start van het netwerk. In dit regieteam moeten gemotiveerde afgevaardigden van verschillende partijen commitment durven tonen. Ten derde moet de communicatie in het netwerk worden bewaakt. Dit kan gedaan worden door periodiek te evalueren met de betrokken partijen over de beoogde taakverdeling, verdere verwachtingen en invulling van financiën. Verdere aanbevelingen en diepgang in aanbevelingen zijn te vinden in hoofdstuk zes, de conclusie. Onder andere bovenstaande aanbevelingen zijn te verrichten door middel van een casestudy waarbij vier verschillende triple helix netwerken in de Drechtsteden zijn onderzocht. Meerdere onderzoeksmethoden, zoals kwalitatieve interviews, documenten en observaties waren nodig om de aanbevelingen te valideren. Deze aanbevelingen zijn gericht op de actoren in het regionale triple helix netwerk, waaronder de casusorganisatie in dit onderzoek, de Economic Development Board Drechtsteden.