In mijn thesis beargumenteer ik dat Frankfurts antwoord op de vraag: ‘hoe moeten wij ons leven leiden?’ niet zijn doel bereikt. Volgens Frankfurt willen we een antwoord dat ervoor zorgt dat we ons thuis voelen bij onszelf. Zijn antwoord is dat we de zaken waar we om geven en van houden moeten najagen, essentieel voor persoonsconstitutie. Ik stel dat Frankfurt hierbij niet genoeg nadruk legt op het proces van kennisvergaring. Verder sluit hij individuen af van andere mensen en van ongewilde verlangens. Ik beëindig mijn thesis met Socrates’ fameuze uitdrukking: ‘The unexamined life is not worth living.’