In de ban van de geneeskunde

We leven in de tijd van de onzichtbare dood. Deze vervreemding van ons einde laat de mensheid lijden. De onzichtbaarheid begon met de medicalisering van de dood na de geboorte van de kliniek. Met de therapeutisch medische blik waarmee moderne artsen naar ziekte en patiënten kijken, werd de ware dood uiteindelijk verhuld door een medische illusie die de dood afschilderde als een kwaadaardig doch overkomelijk ongemak. Middels pure discipline is deze illusie diep geïnternaliseerd in de moderne mens: het is makkelijker om het einde van de dood voor te stellen dan de zichtbaarheid van onze eindigheid.