Leidt vrijheid tot zorg op maat?

Binnen de sector Verpleging, Verzorging en Thuiszorg (VVT) wordt iedere zorgorganisatie geacht aantoonbaar uitvoer te geven aan persoonsgerichte zorg. Zo ook bij Haagse Wijk- en Woonzorg (HWW zorg), een grote zorgorganisatie binnen de Haagse VVT-sector. De organisatie biedt zorg thuis, in woonzorgcentra en verpleeghuizen in Den Haag. Het bestuur van HWW zorg vraagt zich dan ook af ‘op welke wijze een cliëntgeoriënteerde werkwijze bewerkstelligd kan worden passend bij een cultuur waarin de cliënt centraal staat.’ Het bieden van persoonsgerichte zorg blijkt een complex proces te zijn; de wensen en belangen van de client dienen immers leidend te zijn en van zorgmedewerkers wordt verwacht dat zij in staat zijn om kwalitatief hoogwaardige zorg te leveren die waarde toevoegt aan het leven van de client. Tegelijkertijd heeft de zorgmedewerker een professionele verantwoordelijkheid en dient men zich te houden aan richtlijnen en protocollen voortkomend uit wet- en regelgeving. De wijze waarop protocollen en richtlijnen zijn vormgegeven, ook wel regelformalisatie genaamd, speelt hierbij een belangrijke rol. Het naleven van wet- en regelgeving en de wijze waarop deze binnen de organisatie zijn vertaald in regelgeving versus vrijheid in handelen om zodoende meerwaarde voor een client te bewerkstelligen kan leiden tot spanningen tussen de client en de zorgmedewerker, de organisatie en zorgmedewerker of tot ethische dillema’s bij de zorgmedewerker. Dit onderzoek richt zich op factoren die, tijdens de dagelijkse praktijk, van invloed zijn op zorgmedewerkers die persoonsgerichte zorg verlenen binnen HWW zorg. Welke mate van vrijheid ervaren de zorgmedewerkers bij de uitvoer van hun werkzaamheden? En hoe verhoudt die vrijheid zich met het naleven van regelgeving? Is de wijze waarop regelgeving is vastgelegd van invloed op de uitvoer ervan? En misschien wel de belangrijkste vraag; leidt de regelgeving en ervaren vrijheid bij de dagelijkse uitvoer ervan tot meerwaarde voor de client?