Meetinstrumenten in Stedelijk Beleid; Een studie naar de classificerende werking van meetinstrumenten bij het creëren van uitzonderingsgebieden

Deze studie onderzoekt de rol van meet- en monitorsystemen in de aanvraag voor uitzonderingsgebieden in het kader van de Wet bijzondere maatregelen grootstedelijke problematiek. Voor deze aanvragen worden de leefbaarheidssituaties in verschillende gebieden in kaart gebracht. Dit onderzoek focust zich op drie casussen: Rotterdam, Nijmegen en Tilburg. Er is specifiek gekeken naar de manier waarop resultaten uit meet- en monitorsystemen door middel van semiotische, statistische en visuele technieken betekenis krijgen en als bewijs en legitimatie dienen voor beleidsinterventies. Daarnaast is gekeken in hoeverre dit negatieve en uitsluitende classificaties legitimeert. Hiervoor zijn beleidsdocumenten geanalyseerd en zeven interviews afgenomen met betrokkenen. Hieruit blijkt dat middels verschillende technieken in het gebruik van meet- en monitorsystemen gelegitimeerd wordt dat groepen mensen en wijken onderling geclassificeerd en gerangschikt worden, waarbij negatieve associaties worden opgeroepen.