Bad bitch attitude, maar een wifey Een onderzoek naar de manier waarop elementen uit het liberaal en radicaal feminisme een rol spelen in de zelfrepresentatie van Nederlandse vrouwelijke hiphopartiesten in hun muziek tussen 2017 en 2021.

Hoewel vrouwen altijd een centrale positie hebben gehad in hiphopmuziek, hebben zij jarenlang veel moeite ervaren bij het behalen van grote successen in hun muziekcarrière. Hiphopmuziek is lang gedomineerd door mannelijke artiesten, wat ervoor gezorgd heeft dat er vanuit het publiek geen behoefte was aan vrouwelijke hiphopartiesten en dat vrouwen lang gestereotypeerd werden in hiphopmuziek. Maatschappelijke en technologische ontwikkelingen zorgden ervoor dat de carrières van vrouwelijke hiphopartiestes rond 2017 van de grond kwam en steeds meer artiestes hun muziek onder contract bij grote platenmaatschappijen publiceerde. Sinds de opkomst van vrouwelijke artiesten begint het seksuele perspectief in hiphopmuziek te verschuiven. Het feminisme begint een steeds centralere rol te krijgen in de manier waarop hiphopartiestes zichzelf portretteren in hun muziek. Hierbij spelen het liberaal en radicaal feminisme een belangrijke rol. Doordat de Nederlandse vrouwelijke hiphopartiesten pas vanaf 2017 opkwamen in de muziekwereld is er nog weinig wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de manier waarop de artiestes zichzelf in hun muziek presenteren en hoe de rol van het feminisme hier een rol in speelt. Dit onderzoek vult dan ook een theoretische leemte aan in de wetenschap door antwoord te geven op de onderzoeksvraag: “Hoe spelen elementen uit het liberaal en radicaal feminisme een rol in de zelfrepresentatie van Nederlandse vrouwelijke hiphopartiesten in hun muziek tussen 2017 en 2021?” Om deze onderzoeksvraag te kunnen beantwoorden is een kwalitatieve inhoudsanalyse uitgevoerd waarbij zowel de muziekteksten als de videoclips van de Nederlandse hiphopartiestes geanalyseerd zijn. Hierbij is gebruik gemaakt van een tekstuele thematische en visuele analyse om de zelfrepresentatie, en de rol van de elementen uit het liberaal en radicaal feminisme, van de Nederlandse hiphopartiestes te onderzoeken. De resultaten uit het onderzoek laten zien dat de Nederlandse vrouwelijke hiphopartiesten zich door middel van verschillende elementen uit het liberaal en het radicaal feminisme representeert in haar muziek. De hiphopartiestes profileren zich hierbij niet specifiek als liberaal of radicaal feminist, maar maken gebruik van een combinatie van elementen uit beide feministische stromingen. In het onderzoek zijn acht algemene thema’s gevonden die de Nederlandse vrouwelijke hiphopartiesten gebruiken om zichzelf te representeren in hun muziek. Zo spelen de thema’s ‘seksueel verlangen en plezier’ en ‘mannelijk gedrag’ een prominente rol in de zelfpresentatie van de hiphopartiestes. Lang hebben de Nederlandse vrouwelijke hiphopartiesten twee keuzes gehad om zichzelf te kunnen representeren in hun muziek. Hierbij konden zij kiezen tussen zichzelf seksualiseren of een mannelijke houding aan te nemen. De resultaten uit het onderzoek laten zien dat de Nederlandse hiphopartiestes voornamelijk de tradities uit de hiphopcultuur overnemen wanneer zij zichzelf presenteren in hun muziek. De overige thema’s uit het liberaal feminisme die voorkomen in de zelfrepresentatie van de Nederlandse vrouwelijke hiphopartiestes zijn: ‘consumentencultuur’, ‘genderstereotypen ontkrachten’, ‘vrouwelijke vriendschappen’ en ‘individualisme en vrij keuze’. Wanneer de Nederlandse hiphopartiestes radicaal feministische elementen gebruiken om zichzelf te presenteren in hun muziek komen voornamelijk de thema’s: ‘liefdesrelaties’ en ‘psychische gezondheid en emoties’ naar voren.