Culturele instellingen worden gewaardeerd voor wat zij betekenen voor de samenleving, ook wel de ‘maatschappelijke impact’ genoemd. Beleidsmakers en subsidieverstrekkers willen daarom graag weten hoe deze maatschappelijke impact er precies uit ziet. Voor culturele instellingen is het echter lastig om zelf vorm te geven aan deze verantwoording en om hier meetbare prestatie-indicatoren aan te verbinden. Dit onderzoek heeft daarom als doel om in kaart te brengen hoe culturele instellingen de maatschappelijke impact die zij creëren beter kunnen verantwoorden door middel van prestatie-indicatoren. Hiervoor is een vergelijkende case study uitgevoerd bij de culturele deelsectoren erfgoed en podiumkunsten. De data voor de case study is verzameld door middel van interviews en een documentanalyse. Dit onderzoek toont aan dat de maatschappelijke impact van culturele instellingen kan worden verantwoord aan de hand van verschillende dimensies. Er zijn vier dimensies die voortkomen uit de bestaande theorie en die nog steeds belangrijk zijn, namelijk: (1) verruimd empathisch vermogen, (2) ontwikkeling van sociaal kapitaal, (3) economische groei en (4) het ontwikkelen van een gemeenschappelijke betekenis. Tegenwoordig lijkt diversiteit en inclusie echter ook een belangrijke rol te spelen, een nieuwe dimensie die in eerdere theorieën niet werd beschreven. Diversiteit en inclusie wordt daarom toegevoegd als vijfde dimensie die zou kunnen bijdragen aan het verantwoorden van maatschappelijke impact. Culturele instellingen zouden per dimensie verantwoording af kunnen leggen aan de hand van de voorgeschreven prestatie-indicatoren uit dit onderzoek. Deze indicatoren vragen wel grotendeels om een kwalitatieve verantwoording. De vergelijkende case study wees uit dat er geen duidelijke verschillen zijn te zien tussen de twee deelsectoren in het verantwoorden van maatschappelijke impact. Het verantwoorden van maatschappelijke impact is dan ook nog in ontwikkeling. De beleidsmaker wil graag dat culturele instellingen zelf invulling geven aan de maatschappelijke impact die gecreëerd wordt. Instellingen zouden juist graag tools ontvangen die hulp bieden bij de verantwoording aan de hand van prestatie-indicatoren. Er bestaat echter dunne scheidslijn tussen een handreiking om maatschappelijke impact te verantwoorden en een nieuwe, bureaucratische beoordelingssystematiek die voor culturele instellingen zal zorgen voor meer verantwoordingslast.