In dit onderzoek is er gekeken naar de invloed van de personalisatiebias in mediaberichten op de public service motivation van wethouders. Binnen de academische literatuur is er een debat over de mate waarin public service motivation beïnvloedbaar is. Binnen deze discussie zijn er twee standpunten. Bij het eerste standpunt is public service motivation een dynamisch concept. Volgens deze opvatting wordt de mate waarin public service motivation aanwezig is binnen een individu continue beïnvloed door factoren in de omgeving van het desbetreffende individu. De omgeving waarin een persoon zich bevindt heeft binnen dit standpunt dus invloed op de aanwezige mate van public service motivation. Het tweede standpunt stelt dat public service motivation een predispositie is. Hierbij is public service motivation een karakterkenmerk die niet veranderd naar aanleiding van externe stimuli. Om te zien voor welk standpunt binnen de bovenstaande discussie bewijs kan worden gevonden is de personalisatiebias gebruikt. De personalisatiebias is de journalistieke bias om een zeer sterke focus te leggen op individuen in plaats van de institutionele context of het grotere verhaal. Hiermee kunnen uitkomsten van het bestuursproces, zowel negatief als positief, aan één individuele bestuurder worden toegeschreven. In het geval van de wethouder, ontvangt hij dan ofwel alle complimenten ofwel alle berispingen. Dit kan het makkelijker of moeilijker maken om jezelf in te zetten voor de maatschappij als wethouder waarbij er dus een stijging of daling van PSM plaatsvindt. De vraag die binnen dit onderzoek centraal staat is: Wat is de invloed van de personalisatiebias in mediaberichten over wethouders op de public service motivation van wethouders? Binnen dit onderzoek wordt public service motivation gemeten aan de hand van vier dimensies, respectievelijk: aantrekkingskracht tot het maken van publiek beleid, toewijding aan het publiek belang, compassie en zelfopoffering. Om te testen of de personalisatiebias daadwerkelijk invloed heeft op public service motivation is een full-factorial vignet experiment gebruikt (2*2). Hierbij worden vier vignetten gebruikt. Twee vignetten bevatten de personalisatiebias en twee vignetten bevatten meerdere maatschappelijke actoren. Daarnaast hebben twee vignetten een positieve bewoording en twee vignetten hebben een negatieve bewoording. Op deze manier kan rekening gehouden worden met het eventueel optreden van de negativiteitsbias. Volgens de wetenschappelijke literatuur zou de personalisatiebias een groter effect hebben indien deze gecombineerd wordt met een negatieve bewoording vanwege het optreden van de negativiteitsbias. 3 Uit de resultaten blijkt dat zowel een negatieve bewoording als de personalisatiebias op zichzelf geen statistisch significant effect hebben op de public service motivation van wethouders. Ook wanneer een negatieve bewoording en de personalisatiebias met elkaar gecombineerd worden in de vorm van een interactie-effect is er geen sprake van een statistisch significant effect op PSM. Bij dit niet statistisch significante effect moet wel een nuancering geplaatst worden. Zo ligt de verkregen p-waarde zeer dicht tegen het significantieniveau aan. Ook een positieve bewoording heeft geen statisch significant effect op PSM. Naar aanleiding van deze resultaten wordt er antwoord op de hoofdvraag gegeven. Zowel het type bewoording als de personalisatiebias hebben geen statistisch significant effect op public service motivation. Hiermee sluiten de bevindingen aan bij de literatuur die stelt dat public service motivation een predispositie is. Er wordt immers geen bewijs gevonden dat de mate van public service motivation beïnvloedbaar is. Naar aanleiding van de conclusie en discussie worden een viertal aanbevelingen gedaan. Twee hiervan zijn praktijk aanbevelingen, de resterende twee aanbevelingen betreffen vervolgonderzoek.