Schitteren door afwezigheid

Economische groei, in combinatie met een sterke vraag naar woningen, zorgt ervoor dat steden steeds verder worden verdicht. Verdichten is een manier om de negatieve effecten (o.a. milieueffecten en mobiliteit) van de verstedelijking te beperken en de groene randen, die de steden omringen, te ontzien. Met het verdichten neemt echter de druk op de openbare ruimte toe. De vraag rijst of er nog wel voldoende openbare ruimte beschikbaar is om de effecten van klimaatverandering op te vangen en of deze van voldoende kwaliteit is. Hierbij valt te denken aan wateroverlast (overschot en droogte) hittestress, biodiversiteit, droogte overstroming en luchtverontreiniging. Het doel van dit onderzoek is om vast te stellen in hoeverre de veerkracht van de stad kan worden beïnvloed door de (over)maat en inrichting van de openbare ruimte binnen gebiedsontwikkelingen aan te passen. De veerkracht wordt in dit verband vertaald als de weerbaarheid om klimaateffecten op te vangen, nu en in de toekomst. Om een antwoord te geven op deze onderzoeksvraag is een literatuurstudie uitgevoerd naar de kwantitatieve en kwalitatieve aspecten van de openbare ruimte. Aan de hand van een conceptueel model is vervolgens veerkracht geduid in drie handelingsperspectieven: Urban Planning (flexibiliteit), Urban Design (adaptiviteit) en Agile management (lenigheid). Deze perspectieven bepalen in hoeverre de kwantitatieve en kwalitatieve aspecten van de openbare ruimte hun weg vinden in de gebiedsontwikkeling.