Othering in Nederlandse politieke verslaggeving

In Nederland worden mannen en vrouwen tot op heden nog niet gelijk behandeld. Wat hier aan bijdraagt is de aanwezigheid van Othering in de Nederlandse media. Daarom geeft deze thesis antwoord op de onderzoeksvraag: In hoeverre is Othering aanwezig in de berichtgeving over de verkiezingscampagne van 2012 en 2023 in Nederlandse kranten? De Nederlandse media kunnen bijdragen aan Othering van vrouwen door minder media aandacht aan vrouwen te besteden en ze aan de hand van genderstereotypen te omschrijven. Er is gekozen om de Nederlandse politieke verslaggeving te onderzoeken omdat politici volksvertegenwoordigers zijn en er daarom zou worden verwacht dat de man/vrouw verdeling van de politici 50/50 is. Verder zou er worden verwacht dat veranderingen het eerst zichtbaar zijn in de politiek aangezien het een vertegenwoordiging is van de maatschappij. Daarnaast zijn er tussen de twee onderzoeksperioden belangrijke sociale bewegingen opgekomen, zoals MeToo en de WOKE-beweging. Deze bewegingen hebben de maatschappij kritisch laten kijken naar de behandeling van vrouwen en hebben veranderingen op het gebied van de behandeling van vrouwen teweeggebracht. Door de twee onderzoeksperioden te vergelijken is er onderzocht of het niveau van Othering in de Nederlandse politieke verslaggeving is veranderd. De onderzoeksvraag is beantwoord door middel van een handmatige en automatische inhoudsanalyse toe te passen. De dataset bestaat uit artikelen van De Telegraaf, de Volkskrant, het NRC Handelsblad, de Trouw en het AD. De artikelen zijn vergaard door middel van het gebruik van zoektermen over de acht gewenste lijsttrekkers. De resultaten van deze thesis hebben aangetoond dat Othering nog steeds aanwezig is in de Nederlandse politieke verslaggeving. In de Nederlandse media is het verschil in media aandacht voor mannelijke en vrouwelijke lijsttrekkers in het afgelopen decennium nog niet gelijk getrokken. Vrouwelijke lijsttrekkers worden in beide onderzoeksperioden structureel minder in de politieke verslaggeving besproken. Daarnaast zijn genderstereotypen nog steeds aanwezig en zijn ze zelfs toegenomen in het afgelopen tien jaar van de Nederlandse politieke verslaggeving. De resultaten van dit onderzoek hebben aangetoond dat vrouwelijke partijleiders consistent vaker omschreven worden aan de hand van hostile seksistische genderstereotypen. Deze bevindingen tonen aan dat de vrouw als politicus maar ook als vrouw zelf nog steeds in de Nederlandse samenleving als een Other wordt neergezet.