You'll never walk alone?

Technologische ontwikkelingen, zoals nieuwe media en internet in de afgelopen tien jaar hebben er voor gezorgd dat de muziekconsumptie en muziekcultuur voorgoed veranderd is. Door diezelfde technologische ontwikkelingen zijn artiesten niet meer afhankelijk van het distributienetwerk van een platenmaatschappij. Zij kunnen hun producten via internet aanbieden en bijvoorbeeld promotie doen via sociale netwerksites. Dit onderzoek stelt dan ook de vraag hoe deze ontwikkelingen de verhouding tussen platenmaatschappij PIAS en artiest hebben beïnvloed. Uit het onderzoek blijkt dat de rol die de platenmaatschappij speelt in de muziekindustrie door de komst van internet niet minder belangrijk is geworden. Van oudsher vertrouwt het publiek op het oordeel van experts, omdat het aanbod van muziek nu eenmaal erg groot is. De experts vertrouwen op hun beurt weer op wat platenmaatschappijen uitbrengen. Nu elke band zelf via internet kan proberen door te breken wordt het voor consumenten, maar ook voor de experts veel moeilijker om goede muziek te vinden. Een band getekend door een platenmaatschappij heeft daarom ook in deze tijd meer kans op succes, want er is al een kwaliteitstest doorstaan. De band wordt daardoor serieuzer genomen door relevante gatekeepers in de muziek, zoals pers, media en retailers, en alleen daarom is het anno 2010 toch relevant om in zee te gaan met een platenmaatschappij. Bovendien kost zelfmanagement veel tijd, geld, en is er expertise nodig op uiteenlopende gebieden. Het is dus niet vanzelfsprekend voor iedere band of artiest weggelegd. Daarbij moet de artiest simpelweg ‘zin’ hebben om zich ook op de zakelijke kant te storten. Maar waarom nu precies PIAS? Voor PIAS hebben de technologische ontwikkelingen tot gevolg gehad dat er nieuwe strategieën zijn geïmplementeerd om het hoofd boven water te kunnen houden: PIAS heeft zich ontpopt tot Entertainment Company, locaal product speelt een steeds belangrijkere rol en er worden nieuwe markten betreden. Tevens worden er nieuwe vormen van contracten met artiesten gesloten, zoals de 360°-deal, en de mogelijkheid tot het aanmeten van een maatpak aan services waarvan de basis een distributiedeal is. Zo kan PIAS beter inspelen op de persoonlijke situatie van de artiest. Deze contracten maken het aantrekkelijk voor een artiest om een contract te sluiten met PIAS. Maar dat is niet het enige: PIAS heeft een goede reputatie opgebouwd. Daarbij heeft het een gedegen pers- media- en distributienetwerk. Ook heeft PIAS door zijn grootte een artiest bijna net zoveel te bieden als een major. Artiesten waarderen de sfeer binnen het bedrijf en de mensen die er werken. Er bestaan onder de respondenten veel (voor)oordelen over independents en majors en hun werkwijze, PIAS wordt gezien als ‘Rock ’n Roll’, terwijl majors worden gezien als ‘geldzuigers en strakke pakken’. Deze (voor)oordelen spelen zeker mee in de beslissing van bands om een contract te sluiten met PIAS. Ook vormt gelijkwaardigheid de basis van samenwerking tussen de artiesten en PIAS. De relaties van platenmaatschappijen met hun artiesten zijn anno 2010 niet meer gebaseerd op afhankelijkheid: beide partijen helpen elkaar. Uiteindelijk hebben technologische ontwikkelingen ervoor gezorgd dat artiest en platenmaatschappij meer op één lijn liggen.